Bloeiende Abrikozen

Op vakantie was het weer tijd voor een goed boek. Dit keer nam ik When the Apricots Bloom van Gina Wilkinson mee. 

Gina Wilkinson heeft lange tijd gewerkt als journalist in allerlei gevaarlijke gebieden, waaronder in Bagdad, terwijl Saddam Hussein nog aan de macht was. Deze roman is niet waargebeurd, maar wel gebaseerd op haar ervaringen in Bagdad, met de lokale Iraakse bevolking. 

Omdat ik eerder al eens Frankenstein in Bagdad had gelezen, was ik ook wel geïnteresseerd in dit verhaal. 

Spoilers

Het verhaal speelt in 2002 in Bagdad. Saddam Hussein is nog aan de macht en voert een waar schrikbewind. De westerse sancties tegen Iraq laten hun invloed ook voelen en de bevolking zucht onder alle onderdrukking. 

Australische diplomaat Tom Wilson wordt in Bagdad gestationeerd en neemt zijn Amerikaans/ Australische vrouw Ally mee. Zij heeft weinig te doen in Bagdad en gaat op zoek naar de geschiedenis van haar moeder, die in de late jaren '60 en vroege jaren '70 ook tijd heeft doorgebracht in Bagdad. Tijdens haar zoektocht maakt Ally kennis met Huda, een medewerkster aan de Australische ambassade en Rania, een verarmde aristocraat en kunstenares. 

Ally roept de aandacht van de gevreesde geheime politie over zichzelf af met haar zoektocht naar haar moeder en de Iraakse vrouwen waar zij mee omging. En dat betekent dat Huda en Rania ook in het vizier van de geheime politie komen, met groot gevaar voor hun eigen families. De draaikolk van plannen gaat steeds sneller draaien, zal Ally haar vriendinnen kunnen beschermen? En zullen Huda en Rania hun families kunnen beschermen?

Conclusies

Ik vond het maar meh. De beschrijving van de vergane glorie van Bagdad en de beklemmende onderdrukking van de geheime politie en de dreigende armoede waren goed gedaan en kwamen goed naar voren in de levens van Huda en Rania. 

Maar Ally werkte mij enorm op de zenuwen en haar leven en gebeurtenissen hingen van toevalligheden aan elkaar. Net op het moment dat Ally zich voor kan doen als een werkloze, Australische huisvrouw (terwijl ze ook een Amerikaanse journalist is!), kan zij met haar man naar Bagdad. Bagdad! Waar haar jong overleden moeder met een mysterieus verleden ook heeft gewoond! En dan loopt zij zonder al te veel problemen aan tegen mensen die iets zouden kunnen weten over het Bagdad in vroeger tijden, en over haar moeder. 

En niet een keer vraagt Ally zich af of het wel een goed idee is om te gaan graven in het verleden in een land dat al meer dan 30 jaar zucht onder een van de wreedste, autoritaire regimes die er ooit geweest zijn, met een geheime politie die zijn weerga niet kent in omvang of wreedheid. Spoiler alert: het is geen goed idee om in het verleden te gaan graven van een wreed en autoritair regime. 

Daar komt nog eens bij dat de periode waarin haar moeder in Bagdad was, ook het moment was dat Saddam Hussein aan de macht kwam met zijn Ba'ath partij. Dat was een tijd van snelle politiek omwentelingen, waarin vuile spelletjes gespeeld werden. Een journalist zou moeten weten dat gegraaf daarin niet gewaardeerd zou worden door de huidige machthebbers. 

Al met al, dit boek was het net niet helemaal. Vooral omdat Ally veel te veel door het beeld liep.