 |
| In 1932 wisten ze ook al wat eng was... |
Spoilers
De film begint in Courtempierre, een klein Frans dorpje. Een jongeman, Allan Gray, student van het occulte, viert vakantie daar vakantie. Ondertussen krijgen we wel allemaal beelden te zien van een uithangbord van een Engel en een man met een zeis die de rivier oversteekt, samen met een veerman, om de toon te zetten.
Allan huurt een kamer in een herberg. In de nacht morrelt er iemand aan zijn deur en komt de kamer binnen. Het is een lokale edelman, die wat bazelt over het gevaar waar zijn dochter Léone in verkeert. Hij laat een pakketje achter bij Allan, pas te openen na de dood van de Edelman. Allan volgt de man naar een ruïne. Daar ziet hij allerlei schaduwen actief zijn (een graf graven, dansen, rondlopen) zonder dat de bijbehorende mensen er ook zijn. Erg bevreemdend allemaal.
De volgende dag begeeft Allan zich naar het kasteel van de edelman die hem het pakketje gaf, net op tijd om getuige te zijn van het feit dat de man sterft aan een geweerschot. Allan blijft die nacht om te passen op Gisèle, de jongste, gezonde dochter en Léone, de oudste, zieke dochter. De oudste dochter dwaalt die nacht naar buiten. Wanneer zij gevonden wordt, buigt een blinde oude vrouw (of man) zich over haar heen en verdwijnt dan. De dorpsarts wordt erbij gehaald. Léone heeft veel bloed verloren en Allan is zo goed om bloed te doneren.
Verzwakt door de donatie heeft Allan visioenen van zijn eigen dood. In een grafkist wordt hij rondgedragen in het dorp, op weg naar zijn eigen begrafenis.
Ondertussen blijkt in het pakketje van de edelman een boekje te zitten met informatie over Vampieren. Een van deze monsters is waarschijnlijk actief in Courtempierre. En gelukkig is er ook informatie over hoe de Vampier gedood moet worden. Allan en een bediende van het huishouden rekenen af met de vampier. Maar de lokale arts blijkt ook een onbetrouwbaar man te zijn. Hij probeert Léone alsnog te doden. Maar hij wordt betrapt, vlucht weg en komt om in een uitstorting van meel in een molen.
Ondertussen weten Allan en Gisèle te ontkomen aan alle bevreemdende drama in het dorp en het kasteel. Zij steken de rivier over en komen in een zonovergoten weide terecht.
Conclusie
Dit is een erg bevreemdende film! Het verhaal is redelijk eenvoudig te volgen. Jongeman komt in een klein dorp in een vreemde situatie terecht. Niemand kan zichzelf helpen, maar hij weet wel wat er gedaan moet worden en als beloning krijgt hij een mooie vrouw.
Maar het verhaal is een kapstok voor allerlei mooie en bevreemdende scenes. Een van de vreemdste dingen is dat het nooit goed duidelijk is of het dag of nacht is. De dagen zijn somber en mistig en de nachten goed verlicht. Soms dragen mensen verlichting bij zich, ik ging er maar van uit dat dat de nachten waren. Dus het is ook nooit meteen duidelijk of Allan nou droomt of wakker is, wanneer zich vreemde dingen voordoen. Dat geeft meteen een heel bevreemdende sfeer. Verder ligt het tempo behoorlijk laag, wat bijdraagt aan de dromerige sfeer.
De film wordt nergens echt eng, maar de spanning wordt wel meteen opgebouwd vanaf het eerste moment. Zo worden de begintitels geprojecteerd over een schaduw van een schedel, om meteen maar aan te geven dat dit een enge film betreft. Dan de eerste scene is een afwisseling van een beeld van een engel, met de man met de zeis die een bel luidt en een rivier over wil, met een veerman. De bewegende schaduwen geven ook een sinistere sfeer mee.
De scene waarin Allan Gray uit zijn lichaam lijkt te treden en zijn eigen begrafenis beleeft was ook er dromerig en bedreigend.
Al met al had de film een erg nachtmerrie-achtig sfeertje.
Anderen over Vampyr
Senses of Cinema
The Film Sufi
De scene waarin Allan Gray uit zijn lichaam lijkt te treden en zijn eigen begrafenis beleeft was ook er dromerig en bedreigend.
Al met al had de film een erg nachtmerrie-achtig sfeertje.
Anderen over Vampyr
Senses of Cinema
The Film Sufi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten