The Dirty Dozen

Netflix heeft onlangs weer een paar klassieke films opgenomen in het aanbod. En een daarvan is de beroemde WOII film The Dirty Dozen (1967).

Geweld, seks, geweld en geweld,
wat wil je nog meer?

The Dirty Dozen was oorspronkelijk een boek. Dit boek werd verfilmd door Robert Aldrich (Flight of the Phoenix) met hoofdrollen voor Lee Marvin (The Iceman Cometh), Ernest Borgnine (Flight of the Phoenix), Charles Bronson (Once upon a Time in the West), Jim Brown (Mars Attacks!), John Cassavetes (Rosemary's Baby), Robert Ryan (The Iceman Cometh), Telly Savalas (Horror Express), Donald Sutherland (The Pillars of the Earth) en Clint Walker (The Ten Commandments).

Spoilers

In de gevangenis

De film opent aan de vooravond van D-Day. In Groot Brittannië moet de Amerikaanse Majoor Reisman (Marvin) getuige zijn van de executie van een jonge, Amerikaanse soldaat. Het doet hem weinig. Daarna wordt hij bij zijn superieuren geroepen (waaronder Borgnine). Hij krijgt een geheime missie, Amnesty. Hierbij moet hij twaalf veroordeelde, militaire gevangen omvormen tot een groep elite-soldaten. Zij moeten dan achter de linies een zelfmoord missie uitvoeren. In een kasteel nabij Rennes brengen veel Duitse officieren hun vrije tijd door. Wanneer de mannen van missie Amnesty dat kasteel weten op te blazen en veel officieren weten te doden, vlak voor D-Day, dan zal D-Day waarschijnlijk makkelijker verlopen. De veroordeelden kunnen dan amnestie voor hun misdaden krijgen. 

Training

Reisman heeft hier bezwaren tegen, maar wordt onder druk gezet om in elk geval de mannen (waaronder Bronson, Brown, Cassavetes, Savalas, Sutherland en Walker) te spreken. Hij besluit hen op te leiden. Maar dat gaat niet makkelijk. De mannen zijn niet voor niets veroordeeld tot zware straffen. Ze hebben mensen vermoord, mishandeld, bestolen of verkracht. Ze vertonen bijna allemaal onaangepast gedrag: agressie, afkeer van gezag, religieuze wanen, vrouwenhaat, beperkte intelligentie, waardoor het moeilijk is ze te trainen. Maar uiteindelijk komen de soldaten toch samen. Ze bouwen samen hun eigen kamp, trainen, komen in opstand tegen het gezag over het gebrek aan warm water om te scheren. Als individuen en als team groeien zij.

Dan is er Colonel Breed (Ryan). Hij gelooft niet in deze missie en vindt het maar niks dat hij niet precies weet waar Reisman mee bezig is. Wanneer de Dirty Dozen gebruik moeten maken van zijn parachute-trainingsfaciliteiten, probeert hij hen te dwingen te vertellen wat hun missie is. Gelukkig weet Reisman net op tijd terug te keren, zodat de Dirty Dozen hun training af kunnen maken.
Colonel Breed heeft toch nog een weerzin tegen de Dirty Dozen en wil eigenlijk Missie Amnesty stoppen en iedereen weer terugsturen naar de gevangenis of het schavot. Maar Reisman maakt een weddenschap dat zijn mannen het hoofdkwartier van Breed in kunnen nemen tijdens een oorlogssimulatie die binnenkort gehouden wordt.
Met goede planning en het strategisch breken van de regels en het plegen van oorlogsmisdaden weten de Dirty Dozen inderdaad het hoofdkwartier van Breed in te nemen. Hiermee bewijzen zij hun kunde en hun totale onaangepastheid.

Missie

Dan is het tijd voor de missie. De mannen doorlopen alle aspecten van hun missie en worden dan gedropt boven Rennes om daar het kasteel met de Duitse officieren in te nemen. De missie verloopt redelijk volgens plan. Jiminez (Lopez) sterft tijdens de parachute-landing, maar Reisman en Wladislaw (Bronson) weten het kasteel succesvol te infiltreren, gekleed als Duitse officieren (een oorlogsmisdaad). Zij laten de anderen een voor een binnen. Maar dan gaat het mis. 

De psychiatrische patient met religieuze wanen en
misogynie draait volledig door. 

Maggott, die overduidelijk niet stabiel was, en veroordeeld was voor het vermoorden en verkrachten van verschillende vrouwen (terwijl hij in dienst was) en lijdt aan religieuze wanen, draait door de stress van de missie helemaal door. Hij steekt een Duitse vrouw dood (alweer een oorlogsmiddaad) en begint daarna in het wilde weg te schieten. Hij wordt vrij vlotjes door een collega uitgeschakeld, maar het leed is al geschied, de Duitsers hebben door wat er gaande is. 

De Duitse leidinggevenden vluchten met hun minaressen naar een schuikelder, terwijl de soldaten het hoofd mogen bieden aan de Dirty Dozen. De mensen die nog in het kasteel aanwezig zijn, worden snel overmeesterd. Alle Duitse gevangen worden geëxecuteerd (nog een oorlogsmisdaad) Het leidt tot een zwaar gevecht met veel slachtoffers aan beide kanten. Uiteindelijk weten de sterk gereduceerde Dirty Dozen de tegenstanders te verslaan. De officieren en hun vrouwen worden levend verbrand in de schuilkelder (en nog een oorlogsmisdaad). Alleen Reisman, Wladislaw en Bowren (Jaeckel) overleven de missie. 

Conclusie

Ik weet niet goed wat ik moet denken van deze film.

Indertijd was het een grote hit in de bioscopen in de VS en Frankrijk. En het was ook een inspiratie voor veel andere films over de dappere avonturen van elite - eenheden in WOII, zoals bijvoorbeeld Where Eagles Dare (1968) en Kelly's Heroes (1970). Maar ook in films als Private Benjamin (1980) zie je de inspiratie van deze film (de training en het oorlogsspel zijn bijna geheel gelijk). En films als de Expendables serie (2010, 2012 en 2014) en Inglourious Basterds (2009) borduren natuurlijk ook voort op dit thema.
Maar deze film haalde destijds ook heel wat kritiek op de hals van recensenten, maar ook van de acteurs zelf. De film hangt van oorlogsmisdaden en wreedheden aan elkaar. De "helden" van het verhaal zijn allemaal criminelen veroordeeld voor misdaden gepleegd terwijl ze in dienst waren van het leger. En het hoogtepunt van de film is natuurlijk een gruwelijke oorlogsmisdaad, die zelfs weer de misdaden van de Nazi's voor de geest haalt (mensen opgesloten in een kleine ruimte worden gedood door dodelijk materiaal van boven).

De daden van de "Dirty Dozen" worden in de film verheerlijkt als mannelijk, dapper en slim. Tegen alle kansen in, weten ze toch te slagen. Ondanks dat ze worden tegengewerkt door hun eigen mensen en ze een dodelijke missie hebben. Maar ik kan niet vergeten dat ze bijna stuk voor stuk ernstige misdadigers zijn. De schattige scenes waarin ze nader tot elkaar komen, hun moeilijke achtergrond geduid wordt en de slimmigheidjes die ze uithalen om hun training door te komen, worden gekleurd door het feit dat ze allemaal moordenaars, geweldplegers of verkrachters zijn.
Dus aan de ene kant zijn er moordenaars, geweldplegers en verkrachters, aan de andere kant de Nazi's. Wie zijn de slechten en wie de goeden?
En ook de leiding van beide legers is niet veel beter. De Amerikaanse generaals zijn geheel bereid om lastige soldaten op een zelfmoordmissie te sturen, om zichzelf de moeite te besparen van het daadwerkelijk bestraffen van veroordeelde misdadigers. Maar de Duitse officieren vinden het ook geen probleem om hun soldaten en bedienden over te laten aan een invasie-macht, terwijl ze zelf de veiligheid van een schuilkelder zoeken.
En dan de Dirty Dozen zelf. Waarschijnlijk zijn Jefferson en Jiminez alleen maar veroordeeld met zware straffen omdat ze etnische minderheden waren. Maggott is zo overduidelijk knettergek, die had nooit opgenomen mogen worden in het leger. Posey en Pinkley zijn verstandelijk beperkt en zijn zich waarschijnlijk niet eens volledig bewust van de consequenties van hun acties, zowel deelnemen aan het leger, als hun misdaden. Dus daar komt het Amerikaanse leger er ook niet mooi vanaf.

Dus...is dit een complexe film met een diepere boodschap over de waanzin van oorlogsvoering en de schade die dat doet aan de deelnemers? Of is dit een hele oppervlakkige film over een stel testosteronen-bommen die doen waar ze goed in zijn?

Oogsten oogsten oogsten

Met het warme weer van de afgelopen dagen, gaat het hard in de moestuin. Gelukkig heb ik vorig jaar veel gesnoeid en had ik niet zo een waanzinnige oogst als vorig jaar. Maar ook dit keer hingen de takken van de bessenstruiken laag, vanwege alle bessen. Ook dit jaar zal ik weer veel takken wegsnoeien.

De eerste oogst

Dus de oogst van de Rode bessen en Zwarte bessen is inmiddels binnen. Het was weer zoveel dat ik vooral de rode bessen alvast heb verwerkt in andere dingen. Traditiegetrouw maak ik een deel altijd in in Wodka. Een weckpot voor de helft vullen met fruit, paar scheppen suiker erbij, en aanvullen met een smakeloze sterke drank naar keuze. Na een half jaar gaat de smakelijke alcohol dan in cocktails. Ik maakte graag een fruitige wodka martini, maar in een Bramble gaat het ook goed. 

Verder heb ik net als vorig jaar ook weer siroop van Rode bessen gemaakt. Ook dit keer weer goed gelukt. In combinatie met de Soda Stream, die we ook hebben aangeschaft, naar aanleiding van een aanbieding, levert dat veel bessige limonade op. En we hoeven geen plastic flessen bronwater meer aan te schaffen, ook een voordeel. 

En ondanks dat ik nog heel veel jam over heb uit 2018, maak ik toch weer nieuwe jam met fruit uit 2019. Ook daar wordt ik steeds handiger in. 

Naast een enorme hoeveelheid bessen, heb ik inmiddels ook heel veel kapucijners kunnen oogsten. De ranken hingen vol met peulen, die bijna barstten van de erwten. Dus mijn vriezer ligt nu vol met doosjes kapucijners. Het invriezen is heel makkelijk. Erwten uit de peulen, even kort wassen en dan uitlekken en in een bakje in de vriezer. Omdat de peulvruchten veel energie bevatten en door alle vezels snel vullen, maak ik bakjes van 250 gr. Dat is voldoende voor een gezin met twee volwassenen en wat kinderen. 

Als ik dan een curry of raasdonders wil maken, kunnen de erwtwn zo vanuit het bakje de pan met kokend water in. Een minuut of vijf (max!) later, zijn ze dan wel gaar en kunnen ze verder verwerkt worden in de maaltijd. 

Het geeft me altijd een heel bevredigend gevoel om voedsel uit eigen tuin te kunnen eten. 

The Killer Inside Me

Ondanks de opmars van Netflix en onze herontdekking van de Bibliotheek, is er ook nog steeds de televisie natuurlijk, en daar komen ook films! Een tijd geleden was deze film op TV en laatst kon ik hem met Sander terugkijken.

The Killer inside Me

Het gaat om The Killer Inside Me (2010). Deze film is van Michael Winterbottom (24 Hour Party People) met in de hoofdrollen Casey Affleck (Gone baby gone), Jessica Alba (Machete Kills) en Kate Hudson (The Skeleton Key). In wat kleinere bijrollen zien we ook nog wat bekende koppen voorbijkomen, zoals Bill Pullman (vader van Lewis) en Simon Baker (L.A. Confidential).

Spoilers

Politieman Lou Ford (Affleck) werkt in een klein dorpje in Texas in de jaren '50. Hij krijgt van zijn baas de opdracht om een lokale prostituee Joyce (Alba) uit het dorp te verdrijven. Zij heeft namelijk een affaire met de zoon van de lokale vastgoedmagnaat. Deze wil dat de affaire met zijn zoon stopt. Maar in plaats van de opdracht uit te voeren, start Lou een gewelddige SM-relatie met Joyce. Samen bedenken ze een plan om Elmer Conway $10.000 afhandig te maken, te vluchten en een nieuw leven te starten.
Maar Lou besluit om Conway Jr. en Joyce beiden te verraden. Hij slaat Joyce (in een werkelijk gruwelijke scene), laat haar voor dood achter, schiet  Conway Jr. dood en laat het lijken of Joyce en Conway Jr. een ruzie hebben gehad. Hij gaat er zelf vandoor met het geld.

Maar Lou is niet zo handig als hij zelf gelooft. Zijn vriendin Amy (Hudson) stelt wel erg veel vragen over zijn gedrag. En ook een onderzoeker (Baker) naar de moord op Joyce en Conway Jr. stelt veel vragen over de toedracht. Er komen steeds meer mensen met vragen. Lou wordt gedwongen om meer en meer mensen te doden, waaronder zijn vriendin Amy.
Tijdens dit proces blijkt dat Lou zijn gewelddadige gedachten eigenlijk niet in de hand heeft. Ideeën om anderen geweld aan te doen, blijven zich opdringen. Deze gedachten dwingen hem ook om zich anders te gedragen, wat ook weer de aandacht trekt. Langzaam sluit het net zich om hem heen.

Uiteindelijk eindigt Lou in een psychiatrische inrichting. Hier krijgt hij steeds meer visioenen, van Joyce, van Amy maar ook van zijn stiefmoeder. Hij realiseert zich niet eens dat deze hallucinaties niet echt zijn en kijkt ernaar uit om ze weer te zien. Zijn advocaat (Pullman) weet hem uit het ziekenhuis te krijgen en in de autorit naar huis bekent Lou alles.
Eenmaal thuis realiseert Lou dat er geen weg naar buiten meer is. Hij overgiet zijn huis met benzine en alcohol en wacht op de politie. Zij komen, samen met een ernstig gehavende Joyce. Lou steekt Joyce neer en de politiemannen beginnen te schieten. Hierbij gaat het huis in vlammen op.

Conclusie

Dit is een hele verontrustende film! De gewelddadige scenes zijn echt langdurig en gedetailleerd in beeld gebracht. Het is al vrij snel duidelijk dat Lou Ford een zwaar beschadigde persoon is. Hij leeft echt op van het pesten van mensen in zijn omgeving en van gevaarlijke en gewelddadige seks. Geen wonder dat zijn brave leven als agent met zijn lieve doorsnee vriendinnetje hem hopeloos frustreert. 

Verder zijn er natuurlijk wel vaker films gemaakt over psychopaten die overal mee wegkomen, maar dan worden ze meestal gepresenteerd als hyper-intelligent (Dexter, The Talented Mr. Ripley). Dat is Lou duidelijk niet. Hij denkt dat hij slimme plannen heeft en dat niemand hem doorheeft, maar het is duidelijk dat hij zijn gevoelsleven niet zo verborgen houdt voor iedereen als hij denkt. In zijn verleden spelen wat schimmige zaakjes, die mensen niet vergeten zijn. Zijn (aanstaande) slachtoffers en collega's stellen meteen intelligente vragen bij zijn plannen en het spoor van lichamen dat hij achterlaat. En uiteindelijk gaat hij ten onder. 

Tot slot is ook duidelijk hoe zeer zijn fantasieën hem beperken. Hij wordt echt gedreven om mensen te doden. Hij zou gewoon met Joyce kunnen vertrekken en een nieuw leven op kunnen bouwen. Maar nee, er moet geld bij, daarom moet zij dood en de zoon van de rijkste man van het dorp ook. Ook zou hij zijn vriendin Amy kunnen laten leven. Maar nee, zij moet ook dood. En wel op een gruwelijke manier. 

Het is mij op het einde zelfs onduidelijk of hij zelfmoord pleegt, alleen in zijn huis. Of dat zijn politie-collega's hem daadwerkelijk op kwamen halen. Wat deed Joyce daar dan?

Kijk eens als je de kans krijgt, maar niet alleen of vlak voor het slapen gaan. 

Het is Zomer!

Het is weer 21 juni. Hoog tijd om het blog weer een make-over te geven en even stil te staan bij de veranderende seizoenen. De zon is nu het dichtst bij ons. Dus dit is de langste dag en daarmee ook de kortste nacht. Vanaf nu worden de dagen weer korter, tot we even voor kerst weer omkeren.

Verse Kapucijners

De lente is nu echt voorbij en de zomer kan starten. En die start ook meteen goed. In de tuin groeit en bloeit alles als een tierelier. De laatste rabarber is geoogst (na 21 juni geen goed idee meer). En ik heb ook al flink wat kapucijners binnen gehaald. Verder zijn de tuinbonen ook bijna klaar om geoogst te worden en de takken van mijn bessenstruiken hangen door vanwege alle bessen die eraan zitten.
Ik vind het altijd heerlijk om een hele vriezer vol met eten uit eigen tuin te hebben. Daarvoor heb ik geen bestrijdingsmiddelen hoeven gebruiken, geen plastic of benzine voor vervoer. En het smaakt nog heerlijk ook.

En in mijn eigen tuin komen de zomerplanten nu ook meer tot hun recht. De lelies staan op uitbarsten, net als de Clematis. En andere planten hebben hun tijd alweer gehad. Hopelijk wordt het niet zo een droge zomer als vorig jaar, daar is de natuurlijk nog steeds niet helemaal van hersteld.

De Donkere Toren

Sinds ik mijn kindle heb, ga ik zo af en toe op een binge van bepaalde boeken. Zo heb ik me een keer gestort op de boeken van Agatha Christie. En een keer op alles van Iain M. Banks. En zo heb ik ook een keer een Dark Tower binge gehad. Een serie boeken van Stephen King over een laatste Gunslinger op een missie, waar alles voor moet wijken. De serie bestaat uit 7 boeken die in de loop van een jaar of dertig zijn uitgekomen. En inmiddels bevat veel werk van King een verwijzing naar de serie. En in 2017 hebben mensen de moeite genomen om de serie in een film te vangen en sinds kort die ook te zien op Netflix.

Nu al indrukwekkend

De film is gemaakt door de Deen Nicolaj Arcel (Girls with the Dragon Tattoo) en we hebben Idris Elba (Thor: the Dark World, Luther) en Matthew McConaughey (Lone Star, Surfer, Dude) de hoofdrollen. Maar in bijrollen kunnen we ook bekende koppen als Claudia Kim (The Avengers: The Age of Ultron), Fran Kranz (Dollhouse) en Katheryn Winnick (Vikings) zien. 

Spoilers

De film opent met een scene van spelende kinderen. Plots gaat een alarm af. Een deel van de spelende kinderen loopt een sinistere faciliteit binnen, waar zij vastgebonden in stoelen gemarteld worden, waarna een soort energie afgevuurd kan worden. 

Dit blijkt een droom te zijn van een jongen in New York, Jack Chambers (Taylor). Deze dromen tekent hij steeds op in verontrustende tekeningen. Daarnaast ziet hij ook vreemde mensen op straat, met loszittend vel. En gedraagt hij zich teruggetrokken en agressief. Zijn moeder (Winnick) en stiefvader denken dat dit een trauma is over de dood van zijn vader, die nog maar kort geleden overleden is. De visioenen lijken ook verband te houden met vreemde aardbevingen die de aarde teisteren.   

De ouders van Jack hebben de hulp ingeroepen van een kinder-psychiatrisch centrum om hem beter te helpen. Maar Jack herkent hen als mensen met het loszittende vel en hij vlucht New York in. Dan treft hij een verlaten huis, waar hij ook tekeningen van maakt. In het huis bevindt zich een portaal, dat hem transporteert naar een andere wereld. 

In deze nieuwe wereld treft Jack Ronald Deschain (Elba), die de laatste Gunslinger blijkt te zijn. Hij is op een missie om de Man in het Zwart (McConaughey) uit te schakelen. Deze Man in het Zwart heeft alle Gunslingers uitgeschakeld. Verder wil hij de Donkere Toren vernietigen, waarmee alle werelden ook vernietigd zouden worden. Vandaar ook alle aardbevingen op aarde. Hij doet dit door kinderen te ontvoeren, met psychische krachten en gebruikt deze dan om de Toren te vernietigen. 

Maar de overgang van Jack van de Aarde naar deze wereld heeft ook de aandacht getrokken van de Man in het Zwart en zijn medestanders, dus de achtervolging wordt ingezet. Jack en de Gunslinger keren terug naar de Aarde, om zich voor te bereiden en een basis van de Man in het Zwart aan te kunnen vallen. Dan blijkt dat de moeder en stiefvader van Jack inmiddels ook zijn omgebracht door de Man in het Zwart. Hierdoor komen Jack en de Gunslinger ook nader tot elkaar, en Jack leert de beginselen van het gebruik van vuurwapens. 

Maar de Man in het Zwart zit niet stil. Hij weet Jack te ontvoeren naar weer een alternatieve wereld om vanuit daar de Donkere Toren neer te halen. De Gunslinger zet de achtervolging in en weet door al zijn vaardigheden te gebruiken de Man in het Zwart te doden. De werelden zijn gered, de Donkere Toren ook. En de Gunslinger en Jack trekken samen de wijde wereld in.  

Conclusie

Een redelijke film. De belangrijkste acteurs zijn prima. Op Elba en McConaughey is niets aan te merken. En ook de bijrollen worden prima vertolkt. Maar het verhaal van de Donkere Toren is groot. En het is lastig om dat in een relatief korte film te vangen. Men doet zijn best, maar het hoe en waarom van het conflict blijft een beetje warrig. Dit was misschien beter geweest voor een TV serie.