Na twee jaar Corona maatregelen waardoor onze spellendagen niet door konden gaan, of alleen in ernstig afgeslankte vorm, konden we dit jaar eindelijk weer los met een spellendag. En dat hebben we geweten. Pfoei, misschien zijn we inmiddels te oud voor dit soort grappen.
 |
| uit 1995 mensen, toen we nog jong en mooi waren. |
Zoals inmiddels traditioneel is, hebben we de morgen doorgebracht met opruimen van het huis (gelukkig hadden we een week eerder het verjaardagsfeest van Sander en was het huis nog redelijk toonbaar) en het maken van lekkere hapjes. Ik maakte weer een lekkere tomatensoep, Rabarbertaart en wat andere hapjes. En toen ging om 14:00 de deurbel en de eerste gasten kwamen binnen. En daarna bleven ze binnenkomen. En iedereen nam zijn kinderen mee! Het was ongelofelijk. Er is uiteindelijk op vier verschillende tafels gespeeld (ook op de tuintafel buiten)! En Sander en ik renden maar heen en weer met drank en eten en probeerden overprikkelde kindertjes te kalmeren.
Gelukkig kwamen we tussen de bedrijven door nog wel toe aan een spelletje. Zo kwam de zeer oude klassieker Catan weer op tafel (dat mag tegenwoordig geen Kolonisten van Catan meer heten, zo oud zijn we al). Verder deed ik nog even mee aan een rondje Vroeger of Later, wat altijd een makkelijk in- of uitstap spelletje is op drukke dagen.
Verder was er nog een dappere vader die het aandurfde om de Kwakzalvers van Kakelenburg te spelen met een aantal kinderen. Wij hebben daar tijdens een vakantie wel heel veel plezier aan gehad, en het is goed te doen met ook de wat jongere doelgroep, maar tjee. Dat is wel een uitdaging.
Na het avondeten vertrokken er veel mensen, met hun kinderen en dat scheelde echt enorm in het decibelniveau. Een mooi moment om er eens even goed voor te gaan zitten met bijvoorbeeld wat Marrying Mr. Darcy. Een geinig kaartspelletje, waarbij mijn voorliefde voor Jane Austen Romans en vlotte spelletjes bij elkaar komen. Maar het is leuker met meer dan twee spelers. En als het een of twee keer per jaar tevoorschijn komt, is het ook wel voldoende.
En toen was ik er wel aardig doorheen die avond. Grote groepen mensen over de vloer, en als ze dan ook nog hun kleine kinderen meenemen, is iets dat ik niet echt meer gewend ben. Het was leuk, maar heel vermoeiend. En nu kunnen we uitkijken naar de spellendag van komende winter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten