Last Night in Soho

Via Netflix konden Sander en ik laatst Last Night in Soho (2021) van Edgar Wright (Hot Fuzz, Baby Driver) zien. Sander had deze al eens eerder gezien in de bioscoop, met vrienden en wilde hem toen ook aan mij laten zien. En nu was daar eindelijk de kans toe. 

In deze film zagen we Thomasin McKenzie (Jojo Rabbit) en Anya Taylor - Joy (The Northman) in de hoofdrollen. Verder ook Matt Smith (Pride and Prejudice and Zombies), Diana Rigg (Evil under the Sun, Black Narcissus) (in een van haar laatste rollen), Rita Tushingham en Terence Stamp (The Phantom Menace). 

Spoilers

Het verhaal opent met de piepjonge Eloïse (McKenzie) die in het landelijke Cornwall woont bij haar grootmoeder (Tushingham). Haar moeder is lang geleden al overleden, maar Eloïse ziet (of denkt dat) haar nog regelmatig. Eloïse krijgt de kans om een prestigieuze opleiding aan een mode academie te volgen in het verre, bruisende Londen. Dit is wat ze altijd al wilde!

 
Eenmaal in London aangekomen is het toch wat overweldigender dan Eloïse van te voren dacht. De mannen zijn opdringerig en onaangenaam en de vrouwen wel erg kattig. Eloïse verlaat ook al snel haar studentenkamer om een zolder te huren van een oudere vrouw Alexandra Collins (Rigg). Zij woont al erg lang in haar woning en verhuurt de zolder. Deze staat nog vol met allerlei spullen uit haar jonge jaren. En daar beginnen de problemen pas goed. 

Eloïse droomt elke nacht van een jonge vrouw Sandy (Taylor - Joy), die een leven probeert op te bouwen als zangeres in het Londen van de jaren '60. Is dit de overactieve fantasie van Eloïse of heeft Sandy echt bestaan? Sandy leidt het leven dat Eloïse graag zou willen leiden, brutaal, met hippe kleren en hippe muziek en knappe vrienden. Wanneer Eloïse Londen beter leert kennen, lijkt het er toch op dat Sandy in de jaren '60 echt in Londen gewoond en gewerkt heeft. En Eloïse imiteert Sandy ook steeds meer, zij koopt de vintage kleding die Sandy ook gedragen kon hebben, gaat naar dezelfde buurt en luistert naar de muziek. 
Eloïse trekt zich steeds meer terug en droomt elke nacht van Sandy en haar avonturen. Maar het leven van Sandy is ook niet alleen maar blitse rozengeur en maneschijn. Zij wordt al snel geëxploiteerd door allerlei onfrisse figuren, met haar vriendje/ pooier Jack (Smith) voorop. En terwijl Sandy steeds verder wegzakt in de prostitutie, gaat de geestelijke toestand van Eloïse ook steeds verder achteruit. Ze vermoedt dat Sany uiteindelijk vermoord is. En aangezien de jaren '60 nou ook weer niet zo lang geleden zijn, zou de moordenaar nog steeds vrij rond kunnen lopen, misschien nog steeds wel in Londen, in Soho? Wie zou het kunnen zijn?

Conclusie

De aankleding en de muziek in deze film zijn weer fantastisch en de acteurs zijn ook leuk. De hele film is een ode aan de jaren '60, de stijl, de muziek en snel veranderende verhoudingen in de samenleving. Maar zoals Eloïse (en Sandy ook) ontdekt, het bestaat niet alleen uit mooie kleding en disco's. Er is ook een hele onaangename kant vol exploitatie van vrouwen aan het hippe Londen. En die exploitatie hebben we in de jaren '20 van de 21e eeuw nog steeds niet achter ons gelaten, ontdekt Eloïse. 

Een leuke film, maar een tikje onevenwichtig. Oh en Matt Smith kende ik eigenlijk alleen maar als opgewekte Dr. Who. Hij speelt hier een heel ander karakter. Met verve.