Love and Thunder

Voor het eerst in lange tijd ben ik weer met een vriendin naar de film geweest en dit keer gingen we naar Thor: Love and Thunder (2022) van Taika Waititi (What We Do in the Shadows, Jojo Rabbit). In deze vierde Thor verfilming komen veel oude gezichten weer terug. We zien Chris Hemsworth (Bad Times at the El Royale), Natalie Portman (Black Swan) en Tessa Thompson (Westworld) die hun eerdere rollen opnieuw spelen. Maar we zien ook nieuwe gezichten als Christian Bale (The Dark Knight) en Russel Crowe (L. A. Confidential).  

Spoilers

De film begint met een vader Gorr (Bale) en zijn dochter Love, laatste volgelingen van de God Rapu, die met hun laatste krachten door een gruwelijke woestijn trekken. Love sterft als gevolg van de ontberingen en Gorr zal het niet veel langer maken. Maar dan hoort hij een stem (van het Necrozwaard leren we later) en ziet hij een oase. In deze oase verblijft de God Rapu (Brugh, What We Do in the Shadows). Rapu blijkt een ongevoelige zak te zijn, die de lijdensweg van Gorr alleen maar grappig vindt. Het Necrozwaard manoevreert zichzelf in de handen van Gorr en hij doodt zijn God. Niet tevreden met deze oplossing, gaat hij op weg om alle Goden over de kling te jagen. 

Ondertussen krijgt Thor te horen dat iets of iemand links en rechts Goden doodt, en New Asgard staat bovenaan de prioriteitenlijst, waar de bewoners van Asgard zijn gaan wonen nadat het oorspronkelijke Asgard werd vernietigd door Surtr (in Ragnarok). Daar komt hij net op tijd om strijd te leveren tegen enge schaduwmonsters, die de kinderen ontvoeren. En hij ziet ex-vriendin Jane Foster (Portman), tot zijn grote verrassing hanteert zij Mjölnir! Deze was in stukken gebroken door Hela (In Ragnarok) en in Infinity War liet Thor een nieuwe hamer, Stormbreaker, maken. Waarom is Jane Foster in staat om Mjölnir te hanteren?

Thor en Lady Thor en Valkyrie (Thompson) kunnen de aanval niet voorkomen en gaan op zoek om de kinderen terug te halen. Onderweg roepen zij de hulp in van andere Goden. Het is tenslotte een kwestie van tijd voordat Gorr ook bij hen zal aankloppen. Maar deze Goden zijn al wel erg lang geïsoleerd van de echte wereld en vinden het organiseren van de volgende orgie belangrijker dan het lot van mindere Goden en van hun volgelingen. Bovendien hoop Zeus (Crowe) door verborgen te blijven niet de aandacht van Gorr te trekken. Thor steelt de bliksemschicht van Zeus en vertrekt. 

In een spookachtige Schaduwwereld proberen Thor en de zijnen de kinderen te vinden. Maar deze hele ontvoering was slechts een val van Gorr. Hij heeft Stormbreaker nodig om een poort te kunnen openen naar de Eeuwigheid (zowel een persoon als een plaats). Vanaf daar kan hij in één keer alle Goden uitschakelen. 

De helden hergroeperen en voeren een nieuwe aanval uit bij de poort naar Eternity. Daar weten Thor en Lady Thor met de hulp van de kinderen Gorr te verslaan, maar niet voordat hij de poort naar Eternity heeft geopend. Gorr, Thor en Lady Thor belanden in/ bij Eternity. Gorr neemt meteen zijn kans waar en wil vragen om de dood van alle Goden. 

Maar dan ziet Gorr dat Lady Thor stervende is. Jane Foster is ernstig ziek en alleen het veelvuldig gebruik van Mjölnir hield haar op de been. Maar ook die lukt het nu niet meer om haar gezond te houden. Zij sterft en Gorr ziet dat Thor wel geeft om een van zijn volgelingen. Had hij het dan mis en zijn er Goden die wel geven om hun taak? Gorr besluit om niet de Goden te vernietigen, maar juist zijn dochter weer tot leven te laten komen, met de macht van Eternity. En dan sterft hij zelf aan zijn verwondingen. 

Lady Thor is dood en Thor is weer alleen. Maar nu heeft hij een nieuwe taak. Als een adoptievader zorgt hij voor de herrezen Love, om zo een laatste belofte aan Gorr te voldoen. 

Conclusie

De typische humor van Taika Waititi is deze keer nog meer aanwezig dan in Thor: Ragnarok en ik weet niet of het altijd goed werkt. Iets ingetogener had de verder zware thema's van de film waarschijnlijk wel goed gedaan. De drie hoofdpersonen (en ook veel van de bij - figuren) hebben allemaal te maken met zware verliezen (Thor zijn hele familie, Jane Foster haar gezondheid en Gorr zijn dochter en geloof in de Goden). En daar passen al te veel grapjes niet bij. Aan de andere kant, veel van de grappen werken wel goed. 

Een van de sterke punten van de MCU is dat ze meestal investeren in een antagonist met een hele begrijpelijke missie, waardoor het conflict ook meer gaat leven (Black Panther!) En met Gorr hebben ze daarbij weer een gouden greep gedaan. De complete teleurstelling en ineenstorting van zijn wereldbeeld, wanneer blijkt dat Rapu een zelfzuchtige zak is, die niets geeft om zijn laatste volgelingen en zijn wraakmissie daarna, zijn volstrekt begrijpelijk en invoelbaar.