Tales from the Crypt

Tales from the Crypt (1972) was ook een gapend gat in mijn culturele opvoeding. Maar enige tijd geleden heb ik deze film toch via Jitsi gekeken. Deze film van Freddie Francis (Dr. Terror's House of Horror, The Creeping Flesh) is gebaseerd op een serie stripverhalen uit de jaren '50. 

Tales from the Crypt

Verder zien we verschillende bekende koppen voorbij komen, zoals Peter Cushing (Nothing but the Night, I, Monster), Joan Collins (Star Trek), Richard Greene (The Hound of the Baskervilles (1939)) en Ralph Richardson (A Dolls House, Things to Come). 

Spoilers

De film opent met een gids (Bayldon, Gawain and the Green Knight, Scrooge), die een groep bezoekers aan catacomben de weg wijst en hen waarschuwt dat zij niet af moeten dwalen. Een paar doen dat natuurlijk toch. En in een grote ruimte komen zij dan een vreemde man in een monnikspij tegen. Deze Cryptkeeper (Richardson) laat hen allen zien hoe zij aan hun eind zullen komen. 

And All Through the House

In een prachtig modern huis woont de bloedmooie Joanne Clayton (Collins) met haar man Richard (Boddey, A Man for All Seasons) en dochter. Op kerstavond vermoordt Joanne haar man (waarom is me niet geheel duidelijk) en net als ze bezig is om het lijk te verplaatsen, hoort ze op de radio bericht over een seriemoordenaar, die verkleed als kerstman in de buurt aan het moorden is. Deze man belaagt Joanne ook in haar huis, maar met het lijk van haar man op het haardkleed, durft zij de politie niet te bellen. Gelukkig weet de man niet binnen te komen en het lijkt erop dat hij weggaat. 

Maar dan doet haar dochter het raam open voor de kerstman, zodat hij cadeautjes kan brengen...

Reflection of Death

Carl Maitland (Hendry, Captain Kronos: Vampire Hunter laat zijn vrouw en dochter in de steek om een nieuw leven te beginnen met zijn minnares Susan. Maar terwijl zij wegrijden, krijgen ze een auto ongeluk. Carl weet gelukkig uit het wrak te kruipen en gaat op zoek naar hulp. Maar in plaats van hulp, doet hij een gruwelijke ontdekking... 

Poetic Justice

Snob James Eliot en zijn vader Edward wonen in dezelfde straat als armoedige, gepensioneerde weduwnaar Arthur Grimsdyke (Cushing). James wil dat hij vertrekt, dan kan dat armoedige huisje ook tegen de vlakte! James zet de buren op tegen Arthur. Met Valentijn krijgt Arthur dan ook nog allemaal hatelijke Valentijnskaarten en uit wanhoop pleegt hij zelfmoord en James heeft zijn zin gekregen. 

Maar Arthur verdiepte zich in het occulte, om zo contact te kunnen houden met zijn overleden vrouw Helen. En hij keert terug om bloedig wraak te nemen...

Wish You Were Here

Zakenman Ralph Jason (Greene) komt erachter dat zijn (criminele?) zakenimperium op instorten staat. Hij zou wel eens arm kunnen worden! Hij en zijn vrouw Enid (Murray, The Rivals of Sherlock Holmes) vinden dan een Chinees beeldje, dat wensen kan laten uitkomen. Enid wenst meteen om een fortuin. Nadat zij is uitgepraat, gaat de telefoon. De advocaat van Ralph zegt dat de financiële problemen van Ralph voorbij zijn, hij moet alleen even naar kantoor komen. 

Onderweg naar kantoor sterft Ralph bij een verkeersongeluk. Een wanhopige Enid wil weer een wens doen, maar ze is niet helemaal dom. Ze wenst dat hij bij haar terugkomt, zoals hij was vlak voor het ongeluk. Maar Ralph stierf niet in het ongeluk, maar aan een hartaanval, die hij vlak daarvoor kreeg. 

Enid wil weer een wens doen, om alles goed te maken...

Blind Alleys

Majoor William Rogers neemt de leiding in een verzorgingstehuis voor blinde mannen. En hij voert meteen allerlei bezuinigingen door, terwijl hij het er zelf goed van neemt. George Carter (Magee, The Masque of the Red Death) is een woordvoerder voor de blinde patiënten en klaagt bij de Majoor. Wanneer de Majoor hem weer wegjaagt, zullen de blinde patiënten zelf een plan moeten bedenken om te zorgen dat de Majoor naar hen luister, maar zijn grote Duitse Herder is dan nog een probleem...

Ontknoping

En dan komt de twist. De Cryptkeeper vertelde de luisteraars niet de toekomst, maar vertelde hen over hun recente verleden en hoe zij gestorven zijn. En de enige uitgang uit de catacomben is naar de hel!

Conclusie

Dit was een enige film. De verschillende vignettes waren kort en naargeestig, de hoofdacteurs waren prima. Alleen het bloed was van een hilarisch verkeerde kleur. Verder lijkt deze film natuurlijk erg op een andere film van Freddie Francis, Dr. Terror's House of Horror. Die film werkt ook met een aantal vignettes heeft, waarbij iedereen dood blijkt te zijn op het einde. 

Vooral het segment Poetic Justice wat erg goed. James Eliot was werkelijk een buitengewoon onaangename snob, die alles uit de kast haalt om een armoedige, oude man dwars te zitten. Dat ik een zwak heb voor Peter Cushing, die vlak voor de opnames van deze film, zijn eigen vrouw had verloren, doet daar niets aan af! In ieder geval, het einde van dat segment was zeer bevredigend. 

Een prima film, gratis op Youtube, dus je hebt geen enkel excuus.