Het was weer tijd voor vreemde films! Dit keer Things to Come (1936), gebaseerd op een verhaal van H. G. Wells, de beroemde science fiction schrijver. Dit was een verfilming van zijn verhaal The Shape of Things to Come. De film is geregisseerd door William Cameron Menzies (Invaders from Mars, The Thief of Bagdad (1940)). In de hoofdrol zien we Raymond Massey (High Treason).
Spoilers
De film is uit 1936 en het verhaal waarop het gebaseerd is uit 1933. Dus het kan allemaal geen nieuws zijn, toch?
De film begint met Kerstmis in Everytown, Groot Brittannië. John Cabal (Massey) bereidt zich voor op Kerstmis, net als al zijn buren en vrienden, zoals Pippa Passworthy (Chapman). Maar ondertussen zien we via verkochte kranten, dat men zich zorgen maakt om een nieuwe oorlog (WOI lag natuurlijk nog vers in het geheugen en in 1936 hing WOII natuurlijk ook al in de lucht). Die avond nog barst de oorlog los en John Cabal wordt gemobiliseerd.
De oorlog duurt lang en uiteindelijk vergeet iedereen waarom men met elkaar vocht. De samenleving stort volledig in, natie - staten vallen uiteen in elkaar bevechtende stadstaten en het technologisch niveau valt terug naar dat van de middelleeuwen. Ook waren er nieuwe ziekten rond, die nog meer schade aanrichten.
In 1970 heeft een nieuwe leider, Boss Rudolf (Richardson, A Doll's House) de macht gegrepen in Everytown. Hij heeft de zieken met harde hand uitgeroeid en wil nu een naburig dorp aanvallen, om hun grondstoffen te kunnen stelen en zo een technologisch overwicht te kunnen krijgen. Maar dan vliegt er ineens een vliegtuig door de lucht! Het blijkt een oudere John Cabal te zijn.
Samen met andere wetenschappers en ingenieurs heeft hij zich teruggetrokken in Basra, Irak. Daar hebben zij een nieuwe staat gesticht, onder leiding van wetenschappers, Wings over the World. Zij willen vanuit Basra de beschaving redden en bieden Boss Rudolf aan, dat hij zich aan mag sluiten. Boss Rudolf heeft daar geen zin in en begint een oorlog tegen Wings over the World. Maar hij heeft zich ernstig vergist in de capaciteiten van Wings over the World en hij en zijn kleine koninkrijkje worden eenvoudig verslagen.
John Cabal en de Wings of the World nemen Everytown in en richten een nieuwe, moderne samenleving in. De levensstandaard gaat met sprongen vooruit en de mensheid herstelt zich. En dan springen we weer vooruit naar 2036 (nog 13 jaar te gaan mensen). De moderne mensheid leeft in ondergrondse steden en onder leiding van Oswald Cabal (kleinzoon van en weer gespeeld door Massey) bereidt de mensheid de eerste misse naar de maan voor.
Catherine Cabal (dochter van, Argyle) en Maurice Passworthy (ook een nazaat van, Villiers) zullen de missie naar de maan bemensen. Maar er is ook tegenstand. Theotocopulos (Hardwicke, Around the World in 80 Days, The Ten Commandments) vindt dat alle ontwikkelingen veel te snel gaan. Hij leidt een volksoproer. Maar Oswald Cabal laat zich niet afleiden en vervroegt de missie naar de maan. Samen met Raymond Passworthy (vader van Maurice, weer Chapman) kijkt hij de missie na. Oswald is van mening dat de lotsbestemming van de mensheid ligt in het veroveren van het universum.
Conclusie
Leuk idee, maar matig uitgewerkt. Deze film wil eigenlijk te veel in één keer. We volgen een eeuw lang een familie, terwijl de beschaving instort en weer wordt opgebouwd. Maar we leren niemand echt goed genoeg kennen om mee te leven. Verder blijven we ook te kort in elke tijdsperiode om daar mee te leven met de mensen.
Verder was de kwaliteit van de film, zeker in de stukken die in 1940 plaats moesten vinden behoorlijk beroerd. Erg donker, onduidelijk te zien wat er gebeurde of wie er aan het woord was.
Aan de andere kant was de film ook redelijk visionair. De situatie van de wereld in 1970, met een ineengestorte samenleving en beschaving en mensen proberen uit alle macht oude technologie aan de praat te krijgen en te houden, deed erg denken aan Mad Max. En de mensen die leidden aan de ziektes, gedroegen zich als zombies en hadden ook eenzelfde soort oplossing.
En in de moderne periode deed de film ook wel denken aan Metropolis, met een bijzonder gladgestreken samenleving, met een hoop onderhuidse spanningen. Maar Metropolis deed het toch beter.
Een beetje een vreemd punt is wel dat in de late jaren '20 en de vroege jaren '30 vrouwen als astronauten die de ruimte ingaan, geen enkel probleem zijn (zie ook Frau im Mond). Maar de eerste vrouwen in de ruimte gingen pas in de jaren '60. En nog steeds zijn vrouwen ook in de ruimte enorm in de minderheid.
Alleen interessant als je erg geïnteresseerd bent in science fiction films.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten