Translate

vrijdag 12 september 2025

De vreemdeling zonder naam

Tijdens onze vakantie had ik ook eens de kans om samen met Sander High Plains Drifter (1973) te kijken. Deze film van en met Clint Eastwood (Where Eagles Dare) is een bijzondere combinatie van Western, Spookverhaal en Horror. 


Spoilers

De hitte trilt op de weidse Amerikaanse grasvlakten. Plotseling komt uit de hittetrillingen een man gereden (Eastwood). Hij rijdt het dorpje Lago in, een mijnstadje aan een meer. En deze man begint al meteen problemen te veroorzaken, hij doodt drie mannen en verkracht een vrouw. Maar de dorpelingen ondergaan dat allemaal redelijk passief. 's Nachts droomt de man een van een U.S. Marshal, die wordt doodgeranseld door drie bandieten, terwijl de dorpelingen weer niets doen. 

De dorpelingen vragen de Vreemdeling of hij niet in het dorp wil blijven. De drie mannen die hij vermoordde, waren bedoeld als bescherming tegen een stel criminelen, die binnenkort verhaal komen halen in het dorp. De Vreemdeling stemt toe en stelt meteen wat eisen, hij wil dat alle eisen van hem worden ingewilligd. En de Vreemdeling gaat meteen los. Hij geeft iedereen gratis drank, geeft spullen weg aan Indianen en neemt de beste spullen voor zichzelf. De dorpelingen vragen zich inmiddels af of de criminele bende niet de betere deal zou zijn. 
Intussen wordt ook beetje bij beetje onthuld wat het geheim van het stadje is. De lokale mijn is gebouwd op overheidsgrond en dat mag niet. De U.S. Marshal wist dat en zou de mijn laten sluiten. Dus de dorpelingen huurden een stel criminelen in om hem uit de weg te ruimen. Maar toen wilden de dorpelingen ook de criminelen niet uitbetalen en verzonnen een verhaal over gestolen goud (Leren we niets van de Rattenvanger van Hamelen?), zodat deze in de gevangenis verdwenen. Maar nu zijn ze weer vrij...

De spanningen in het dorp lopen steeds hoger op en alle frustraties en haat komen naar boven. Uiteindelijk komt het tot een confrontatie met de criminele bende en deze worden uitgeschakeld. Maar niets in het dorp zal ooit meer hetzelfde zijn en de dorpelingen kunnen niet langer wegkijken van het soort mensen dat ze werkelijk zijn. 

De Vreemdeling rijdt de Vlakten weer op en verdwijnt.

Conclusie

Dit is een hele interessante film. De Vreemdeling blijft mysterieus, maar onder invloed van zijn aanwezigheid valt alles in het dorpje Lago al snel uit elkaar. Alle kleine geheimpjes en drama komt razendsnel naar boven. En is er dan na de catharsis eindelijk vrede, of zal het dorpje aan zijn eigen gekonkel ten onder gaan. Het is moeilijk te zeggen. 
In ieder geval een interessante deconstructie van de Western 
 


dinsdag 9 september 2025

Bourges

Nabij Saint Amand Montrond ligt ook de plaats Bourges, waar we ook nog een dagje hebben doorgebracht. We reden er zo heen en konden zonder problemen parkeren in een fijne garage in het centrum van de stad. Alles was daarna op loopafstand. 

Bourges Kathedraal

Als eerste brachten we een bezoek aan de enorme Kathedraal van Bourges. De kathedraal van Saint Etienne is groot en indrukwekkend. We zagen hem eerst van de zijkant, met heel veel steunberen die de hoge muren op hun plek moeten houden. We hebben ook nog binnen rondgelopen en de indrukwekkende Glas-in-Lood ramen bewonderd. Het raam hieronder beeldde het leven van de Aarstvader Joseph. Hij leeft samen met zijn broers, wordt achtergelaten in een put en eindigt uiteindelijk aan het hof van de Pharaoh van Egypte. 

Glas in Lood

Naast de Kathedraal van Bourges liggen nog de Tuinen van het Aartsbisdom, tuinen aangelegd in de Franse formele stijl (waar ik meestal niet zo een fan van ben), deze waren wel heel erg mooi. Er was een deel dat erg formeel was, met bloemen met de mooiste kleuren in nette perken en borders. Ik denk dat begin augustus niet het hoogtepunt van de tuinen was, maar het zag er nog steeds erg mooi uit. Later ding de tuin over in een park met een speeltuin voor de allerkleinsten en spelletjes voor de grotere mensen. Dus daar hebben we ook nog even wat tijd doorgebracht. 

Jardins de l'Archevêché

Daarna gingen we nog even de rest van de stad in, want in Bourges is genoeg te doen. Uiteindelijk kwamen we ook nog terecht bij Monin, een producent van allerlei siropen. Die kennen we omdat we hun suikersiroop nog vaak in een cocktail doen. Erg lekker. Maar hier konden we van alles krijgen. En we hebben dan ook even flink ingeslagen. 

Monin

Nadat we de dag afsloten met een heerlijk ijsje, was het ook wel weer tijd om op huis aan te gaan. Bourges was zeker een leuke stad en we hebben de helft nog niet bekeken van wat er te zien was. 



zondag 7 september 2025

The Woman with the Fan

Tijdens de vakantie was het tijd voor een boek uit de hele oude doos. Een paar jaar geleden las ik The Garden of Allah, van Robert Smythe Hichens en dat vond ik zo leuk dat ik later ook Bella Donna van hem las. En deze keer was het dan tijd voor The Woman with the Fan uit 1904. 


 

The Woman with the Fan is niet een van zijn beroemde werken en ik heb het zo van Project Gutenberg weg kunnen halen, waar wel meer gratis boeken te vinden zijn, die in het publieke domein vallen. Neem er vooral eens een kijkje!

Robert Smythe Hichens was een Britse schrijver en homoseksueel in een tijd dat dat nog verboden was in Groot Brittannië. Dat maakte hem een buitenstaande bij de relaties tussen volwassenen en daarmee had hij een scherp oog voor hun relaties, iets waar dit boek ook over gaat. 


Spoilers

Lady Viola Holme is getrouwd met Sir Fritz Holme. Ze is beeldschoon, rijk en kan goed zingen, dus ze heeft veel aanbidders, waaronder Robin Pierce en Rupert Carey. Robin is er van overtuigd dat Viola niet alleen mooi is, maar ook beschikt over een mooie ziel die zijzelf verwaarloost met haar focus op haar uiterlijk en haar stem. Aanbidder Rupert ging in het verleden te ver in zijn aanbidding, en is niet meer welkom in het huis van de Holmes, sindsdien is hij afgegleden in drankzucht. Maar eigenlijk is iedere man in Londen stiekem een beetje verliefd op Lady Viola Holme, wat spanningen geeft in het huwelijk van Viola en Fritz. 

Maar dan komt Pimpernel Schley op het toneel. Deze vrouw is een Amerikaanse (de horror!) actrice (nee!) met een onduidelijk verleden (aha!), die dit seizoen in Londen op de bühne zal staan. Pimpernel lijkt oppervlakkig een beetje op Viola en met haar acteertalent vergroot zij die overeenkomsten steeds verder uit. Er ontstaat een stille maar felle competitie tussen Viola en Pimpernel. Pimpernel imiteert Viola steeds meer en trekt daarmee de aandacht van alle aanbidders van Viola, die niet verder kijken dan het uiterlijk. Hier hoort ook Fritz Holme bij, die een vrij openlijke affaire begint met Pimpernel.  
Het huwelijk van de Holmes gaat hard achteruit en overal komen de andere aanbidders van Viola naar voren om haar te laten weten dat ze er altijd voor haar zullen zijn, voor als ze eenzaam is. Dat lijkt de Holmes te laten inzien dat ze allebei veel te ver zijn gegaan. Het huwelijk leeft weer op, het seizoen loopt ten einde en binnenkort verdwijnt Pimpernel weer naar de Verenigde Staten. 

In Londen wordt nog een concert voor het goede doel georganiseerd, waar iedereen uit Londen die iets kan, een korte voorstelling zal geven. Viola zal iets zingen en Pimpernel zal een kort toneelstuk doen. Viola heeft weinig zin om de hele voorstelling te blijven en gaat vroeg naar huis. Maar op weg naar huis krijgt zij een vreselijk ongeluk met de auto. Viola raakt ernstig gewond, maar overleeft. 
Nu is Viola dan niet meer mooi en al haar aanbidders verdwijnen als sneeuw voor de zon. Haar man Fritz weet niet hoe snel hij zich in de armen van vervanger Pimpernel moet storten. Zelfs Robin Pierce, die eerder nog zo vol was van de mooi ziel van Viola kan haar geruïneerde gezicht niet aanzien en verlaat haar. 

Viola vertrekt naar het Comomeer (zou ik ook doen) en is van plan om zelfmoord te plegen. Ze heeft nu niets meer om voor te leven. Maar dan wordt zij bezocht door Rupert Carey, de enige aanbidder die zij vroeger afwees. 

Conclusie

Ik kan zien waarom dit niet een van de populaire boeken van Hichens is geweest (hoewel het toch verfilmd is in 1921). De meeste personen zijn nogal oppervlakkig en onaangenaam. Iedereen in de Londense society beoordeelt elkaar en troeft elkaar af. De paar mensen die daadwerkelijk aardig zijn, zijn totaal niet van belang of drinken teveel om met alle intriges om te kunnen gaan. 
Verder is vooral het begin van het verhaal te lang. Er had best iets geschrapt mogen worden in de eindeloze introductie van alle karakters. En het was na twee hoofdstukken ook wel duidelijk geweest wat voor vlees we in de kuip hadden met Lord en Lady Holme. 
Het verhaal komt eigenlijk pas goed op gang in de tweede helft, wanner Pimernel echt begint te stoken in het huwelijk tussen Lord en Lady Holme en Lady Holme op zoek gaat naar een uitgang. 



zaterdag 6 september 2025

Abbaye de Noirlac

Vlakbij Saint Amand Montrond ligt de Abbaye de Noirlac, waar we ook nog een bezoekje aan gebracht hebben. 

Binnentuin

Deze Abdij was ooit opgericht door Cisterciënzers, een religieuze orde gebaseerd op de leefregels van Benedictus in de 12e eeuw. De Abdij bestond uit een kerk, een leefgemeenschap met monniken en lekenbroeders, tuinen en landerijen eromheen. De Abdij heeft een veelbewogen geschiedenis gehad. De Honderdjarige oorlog zorgde voor een verval van de Abdij. En de latere Fronde opstand zorgde voor beschadigingen. Tijdens de Franse Revolutie van de 18e eeuw werd het klooster onteigend en kreeg het een nieuwe bestemming. En aan het begin van de 20e eeuw werd het aangekocht door het Departement Cher en werd het na verloop van tijd in oude glorie hersteld en opengesteld voor het publiek. 

Lelie uit de tuin

En wij hebben een bezoekje gebracht. We wandelden door de binnentuinen en de galerijen. En die deden me nog best denken aan de Kerk van Sint Trophime en het bijbehorende klooster. Daarna zijn hebben we nog over de landerijen bij het klooster gewandeld, waar onder andere een boomgaard met een prachtige laan met Lindebomen was. En daarna was het dan eindelijk tijd voor een ijsje voor de dappere mensen die in de warmte allemaal cultuur snoven. 

Langs de lange Lindenlaan

Het terrein is niet heel groot, maar wel een interessant stukje geschiedenis van Frankrijk en van het klooster zelf. Door de jaren heen heeft het veel verschillende eigenaren en daarmee bestemmingen gehad en veel daarvan is nog terug te zien. Zeker een bezoekje waard.