The Wonder

De Film The Wonder (2022) van Sebastián Lelio stond op Netflix. Enige tijd geleden heb ik het boek gelezen en dat vond ik heel mooi. En nu is er dan een verfilming, met Florence Pugh (Black Widow, Dune II), dus dat konden we niet laten schieten. 

Verder zat de film nog vol met allerlei bekende Britse acteurs, zoals Tom Burke (Only God Forgives), Toby Jones (Tinker Tailor Soldier Spy (2011), Orlando, The Electrical Life of Louis Wain) en de briljante Ciarán Hinds (Ivanhoe, Tinker, Tailor, Soldier, Spy (2011), Excalibur, The Woman in Black). Wat kan er nu nog misgaan?

Spoilers

De film opent lekker kunstzinnig met een shot van een filmstudio, terwijl ons verteld wordt dat het in het leven vooral gaat om de verhalen die we elkaar vertellen, terwijl de camera inzoomt op een scene. En voor we het weten begint de film. 

Elizabeth "Lib" Wright is een Engelse verpleegster die gediend heeft in de Krimoorlog. Zij heeft nu een opdracht in Ierland gekregen. Wanneer zij aankomt in het afgelegen en armoedige dorpje in Ierland, wordt duidelijk dat zij een meisje in de gaten moet houden dat claimt dat zij geen voedsel meer nodig heeft. Er zijn een stel mannen die haar claims willen onderzoeken en daarom hebben zij Elizabeth en een Non ingehuurd die het meisje in de gaten houden. 

Elizabeth heeft zo haar eigen problemen en worstelt daarmee. Maar uiteindelijk krijgt ze door welk gruwelijk drama er wordt uitgespeeld in het kleine, Ierse huisje. Anna weigert inderdaad alle voedsel en claimt dat niet nodig te hebben. Maar haar status als wonderkind komt haar ouders wel goed uit. En uiteindelijk verzwakt Anna snel. Alleen door daadkrachtig ingrijpen van Elizabeth worden alle geheimen onthuld en weet Anna te ontsnappen. 

Conclusie

De film volgt het boek trouw en alle belangrijke punten uit het boek worden ook aangestipt in de film. Alle vrouwen in de film zitten eigen volledig klem in de regels van het patriarchaat. Elizabeth Wright wordt als professional totaal niet serieus genomen door een stel oude mannen, die geloven dat kinderen kunnen leven van de lucht. Men is bereid om de gezondheid en het leven van een meisje op te geven om wetenschappelijk bewijs te vinden. 

Verder is Florence Pugh natuurlijk fantastisch als altijd, samen met de andere acteurs. 

Deze film is zeker de moeite van het kijken waard. 

Job: A Comedy of Justice

Ik heb weer eens een tweedehands boek op de kop kunnen tikken, Job: A Comedy of Justice van Robert Heinlein. In mijn leven heb ik al een hoop van Robert Heinlein gelezen (waaronder Starship Troopers), maar ik denk dat Job: A Comedy of Justice de eerste was. 

 

Spoilers

Het verhaal opent met Alex Hergenscheimer, die tijdens een cruise meedoet aan een Polynesische ceremonie, waarbij hij over hete kolen loopt. Wanneer hij na afloop daarvan zich weer bij het cruiseschip wil voegen, ziet hij dat er veel dingen anders zijn. Hij herkent de mensen en de omgeving niet meer. Maar mensen herkennen hem wel als Alec Graham, een dubieuze crimineel. 

Meer vreemde gebeurtenissen vinden plaats en  Alex en zijn vriendin Margerethe belanden zonder een cent in Mexico. Vanuit daar probeert Alex thuis te komen, in Kansas. Maar iedere keer als het beter met hen lijkt te gaan, belanden Alex en Margerethe weer in een ander universum en kunnen zij weer opnieuw beginnen. 

De diep religieuze Alex vergelijkt zijn situatie met die van de Bijbelse Job. Ook deze kreeg met steeds meer tegenslag te maken, zonder dat daar een reden achter leek te zitten. Maar uiteindelijk bleek Job het slachtoffer van een onaangenaam spelletje tussen God en Satan. Alex ziet steeds vaker de hand van God in de gebeurtenissen om hem heen. Is het einde nabij? Zijn al zijn avonturen een voorbode van het einde der tijden? Maar hoe moet dat dan met Margerethe, zij aanbidt Odin en de andere Noorse goden?

Conclusie

Dit is een enig boek. Robert Heinlein heeft er geen problemen mee om de verwachtingen van de lezer en van de hoofdpersoon op zijn kop te zetten en je nog eens na te laten denken. Verder staat dit boek op zichzelf en valt het niet in een van de series of verbonden romans die Heinlein ook schreef, dus je kunt het makkelijk oppakken als een introductie in het werk van Heinlein. 

Het is wel een kritiek op (Amerikaans Evangelisch) Christendom. Alex is dan wel de hoofdpersoon, maar in de loop van het boek komen we erachter dat hij een kleinzielige kerel is, die niets liever doet dan zijn (religieuze) wil opleggen aan anderen, terwijl hijzelf niets beter is. Onder invloed van Margerethe en zijn avonturen, waarbij hij afhankelijk is van de goedheid van mensen, die zijn moreel kompas niet delen, leert hij om eens kritisch naar zichzelf te kijken. Dat maakt hem een stuk aangenamer. 

Zeker de moeite waard. 

Call of Cthulhu X - Forstes

Vorige keer hebben de onderzoekers een aantal kleitabletten vonden met daarop Latijnse en Griekse teksten. En een tablet met allemaal kleine plaatjes van vogels en slangen. Deze keer proberen zij te achterhalen waarvoor deze teksten bedoeld zijn. 

De teksten zijn vertaald naar het Latijn door vriend R. (die in het verleden ook wel eens Brikus heeft gespeeld), waarvoor dank. Google Translate was nog niet goed genoeg. 

Caedmon de Monnik
Draca de Wijze
Cuthbert de Sterke 
Benno Ben Salomo
Marcus Livim (afwezig)

25 maart 998, Bath, Abdij van Sint Pieter en Sint Paul

Eawulf lijkt het goed te doen bij de rust en regelmaat in de Abdij. Hij brengt wel heel veel tijd door in de biecht, maar hij draagt zijn straffen met een goed humeur. Misschien dat hij hier zijn waanzin achter zich kan laten. Maar niemand heeft hem nog verteld dat in Bath ene Forstes het oor van de Burgemeester heeft. 

De Abdij van Bath

De afgelopen weken heeft de monnik Caedmon in zijn cel hard gewerkt aan het vertalen van de vreemde Latijnse teksten die Draca de Wijze vond in de ruïnes van de Romeinse Villa, waar ze ook Eawulf hebben ontmoet. Caedmon heeft lang en hard gewerkt aan de vertaling van de Latijnse teksten (Know Language Latin Succes). Hij heeft het Grieks niet eens geprobeerd. Wanneer hij zijn bevindingen wil delen met de andere onderzoekers, moet hij bekennen dat hij een van de tabletten heeft laten vallen (Push roll Know Language Latin Fail). Het licht in zijn cel in niet goed, en hij moest het tablet onder een vreemde hoek houden. 

Op advies van Caedmon veegt de brokstukken van het tweede tablet nog eens bij elkaar en doet nog een keer een poging om het te lezen. 

Hij maakt een samenvatting van wat hij geleerd heeft. 

Vele jaren geleden reisde er een gezelschap van Romeinen naar Iunnu, wat ook wel Heliopolis werd genoemd. Daar raakten zij betrokken bij een strijd tussen de cultus van Re - Atum de Schepper en het Serpent Apep. Hierbij werden ook goede Christelijke, Romeinse vrouwen betrokken. Ook werden er mensen uit de dood opgeroepen. De Romeinen speelden een belangrijke rol bij een ritueel om Apep te verslaan.

Caedmon zegt deze namen allemaal niets. Maar Cuthberd wel. Hij herkent de namen Marcus Livius Cicero en Draco Silvius Dorso als belangrijke Romeinse Ridders die 800 jaar of meer geleden naar de Britse Eilanden zijn gekomen. Beiden hadden Kastelen op minder dan een week reizen van Bath. En Draca herkent de namen van Re - Atum en Apep (Religion success), beiden zijn heidense verpersoonlijkingen van Creatie en Vernietiging. 

Jezus van Nazareth wordt ook genoemd. Wat waren deze cultisten precies aan het doen in de dagen van de vroege kerk? Apep lijkt wel een heidense variant van het Serpent, een vorm van de Duivel die Eva verleidde in het paradijs.  

Cuthbert is maar matig onder de indruk van deze vertaling. Goden uit Egypte zijn niet hier. En wordt hier dan een of andere goddeloze terreur verspreid? Maar de anderen zijn dat niet met hem eens. In de droom van 3 weken geleden, die zij allemaal hadden, riep de donkerhuidige jongeling steeds een naam, Apep. En dan was er nog een Hyena die verdween bij de Dolmen ten westen van Bath. Er is zeker wel iets gaande. Bovendien vertrouwt niemand de vreemde adviseur van de Burgemeester, Forstes. 

Cuthbert is het wel met hen eens dat de duivel kan rondwaren in de wereld. 

Ondertussen denken de monniken verder. Caedmon weet dat de Dolmen toegangspoorten werelden kunnen zijn. Sommigen denken nog steeds dat er elfen achter de Dolmen wonen. Draca de Wijze denkt dat er links en rechts duivels uitgedreven moeten worden, bij mensen. Met scherpe staken. Zijn vakbroeder weet hem te kalmeren.

Dezelfde dag, Bath

In Bath zelf ziet Benno de afgelopen weken dat de sfeer snel verslechterd. De Burgemeester vaardigt steeds meer edicten uit, zoals het goedkoop verstrekken van veel alcohol aan jongemannen. Verder zijn er ook minder wachters op straat te zien. Vrouwen worden lastiggevallen en gaan niet langer alleen over straat. Buren vertrouwen elkaar niet meer. Binnenkort eindigt dit in een of ander drama natuurlijk. En zorgwekkend genoeg krijgen Joden dan vaak de schuld. Benno maakt zich ernstig zorgen.  

Later diezelfde dag, Abdij van Sint Pieter en Sint Paul

Abt Ælfheah laat Caedmon en Draca bij hem komen. De oudere abt dankt hen voor hun goede werk met Eawulf en zijn mannen. De waanzin van Eawulf lijkt af te nemen. Maar Abt Ælfheah blijft zich zorgen maken over de uitspraken van Eawulf over Forstes. Hij vermoedt dat er een kern van waarheid in kan zitten. Hij geeft Caedmon en Draca de opdracht om nader onderzoek te doen naar Forstes. Is hij werkelijk een duivel of bezeten door een duivel? 

   

En Abt Ælfheah laat zich ook door Caedmon vertellen over de gevonden tabletten en zorgwekkende teksten die daarop staan. De Abt legt onmiddellijk het verband tussen Apep en de verschijning van de duivel als een Serpent en Re - Atum als de Schepper. Ongetwijfeld is dit een of andere heidense interpretatie van de strijd tussen de Schepper en Satan. 

Ten westen van Bath

Cuthbert, Caedmon en Draca de Wijzen hebben allemaal een paard van de Abdij genomen. Zij volgen Cuthbert, die drie weken eerder met Marcus het spoor van de Hyena naar de Dolmen volgde. Zij komen weer bij de Dolmen uit. Er is niets bijzonders te vinden. Ze staan aan de rand van een drassig laagland. In de herfst en winter overstroomt het en in de lente en zomer droogt het weer uit. Draca kijkt om zich heen en realiseert zich dat hij nog verder naar het westen de Tor van Glastonbury kan zien, met daarboven op de Kerk van Sint Michael. 

De mannen onderzoeken de Dolmen en de kring van paddenstoelen verder. Ze vinden niet veel, maar naar het oordeel van Draca de Wijze, is dit een toegangspoort naar de Onderwereld. 

Terug in Bath

De groep is terug in Bath. Veel wijzer zijn ze niet geworden. Maar ze willen nu een onderzoek naar Forstes instellen. Zij hebben hem gezien in de Kerk van de Abdij, maar kunnen zich niet herinneren of hij ook daadwerkelijk ter communnie ging. Een echte duivel zal natuurlijk nooit de hosties of relikwieen van de Kerk aanraken. 

De groep besluit eens uit te zoeken waar Forstes woont. Als alleenstaande man heeft hij bij een ouder stel zonder kinderen een zolder gehuurd. Caedmon en Draca doen alsof zij de ouderen en zieken van Bath bezoeken en kletsen zich zonder problemen bij deze Beatrice naar binnen. 

Terwijl Caedmon en Draca in de ruimte beneden naar de eindeloze verhalen van Beatrice over haar kinderen en kleinkinderen luisteren, sluipt Cuthbert de trap op naar zolder. Daar tussen de gedroogde worsten en oude kleren, vindt hij het bed waar Forstes slaapt. Verder staat er nog een kist met wat kleding en andere spullen. Er is verder niets bijzonders te vinden. Cuthbert vindt nergens een kruisbeeld, een relikwie of een rozenkrans of iets dergelijks. 

  

 

Fatal Attraction

De klassieke fim Fatal Attraction (1987) van Adrian Lyne stond op Netflix. Ik kan me nog vaag herinneren dat de film indertijd een hoop stof deed opwaaien (ik was toen tien en te jong voor deze film), maar ik had hem nog nooit gezien. Samen met Sander hebben we daar wat aan gedaan. 

In deze film zien we Michael Douglas (Behind the Candelabra, Ant-Man, Wonder Boys), Glenn Close (The Guardians of the Galaxy, Dangerous Liaisons, What Happened to Monday) en Anne Archer. Michael Douglas begon met deze film waarschijnlijk zijn carrière als (seksueel) gefrustreerde 40+er. En de manier waarop hij met zijn frustraties omgaat, is meteen ook de oorzaak van al zijn problemen. 

Spoilers

Deze film is uit 1987 en was een voorbeeld voor veel films die erna kwamen, maar ik had hem ook nog nooit gezien, dus wees gewaarschuwd. 

De film begint met een huiselijk beeld van New Yorks gezin van bedrijfsjurist Dan (Douglas), huismoeder Beth (Archer) en jonge dochter Ellen Gallagher (Latzen). Ze wonen in een appartement en hebben een hond. Wanneer Dan en Beth naar een feestje van Dan's werk gaan, ontmoet Dan daar Alex Forrest (Close). Dit is een kinderloze, single carrièrevrouw en Dan vindt haar heel interessant. Maar aan het einde van de avond gaat Dan weer met vrouw en kind naar huis. 

Wanneer later Beth en Ellen een paar dagen weg zijn, om te kijken naar huizen buiten Manhattan, begint Dan prompt een affaire met Alex. Na een avondje stomende seks wil Dan weer vertrekken, maar Alex blijkt meteen niet zo heel stabiel en manipuleert hem om langer te blijven. Dan blijft langer en uiteindelijk vertrekt hij na een lang weekeind. Hij is net op tijd thuis om zijn vrouw en kinderen weer te ontvangen. Hij denkt dat hij deze uitspatting achter zich kan laten en wil verder met zijn vrouw en kind (zonder zijn vrouw iets te vertellen natuurlijk). 

De volgende dag komt Alex naar het kantoor van Dan, om daar haar excuses aan te bieden voor haar gedrag. Zij wil samen met hem naar Madame Butterfly, om het goed te maken. Dan wijst dat af. Daarna blijft Alex hem bellen op kantoor. Alex blijft opduiken en claimt nu zwanger te van Dan. Ze wil het kind houden en zal zeker om alimentatie vragen. Dan vertelt zijn vrouw nog steeds niets. 

Nog later duikt Alex op bij de woning van de Gallaghers, onder het mom een geïnteresseerde koper te zijn. Ze babbelt een eind weg met Beth, die nog steeds geen idee heeft van de affaire van haar man. De verhuizing gaat door en Dan hoopt nu van Alex af te zijn. Maar Alex blijft Dan ook volgen in hun nieuwe woonplaats. Zij gaat nu over tot vernielen van spullen van Dan. Pas wanneer het konijn van de familie eindigt in de kookpot, bekent Dan aan Beth wat er allemaal gaande is en wat zijn rol daarbij is. 

Alex escaleert steeds verder en neemt Ellen mee van school, om een dagje naar de kermis te gaan (Dit vond ik wel waanzinnig onwaarschijnlijk. De school geeft een kind mee aan een volwassene die niet de ouder is. En Ellen is een jaar of 6, 7 in de film (6 tijdens het film) en kan prima praten. Waarom gaat zij mee met een volwassene die zij niet kent, zonder iets te zeggen tegen de juf?). Dan en Beth hebben snel door dat hun kind ontvoerd is en raken (begrijpelijkerwijs) in paniek. De zoektocht naar Ellen leidt tot niets, maar een paniekerige Beth veroorzaakt wel een auto-ongeluk, waardoor ze in het ziekenhuis belandt. Alex levert Ellen weer thuis af. 

Uiteindelijk eindigt het allemaal met een confrontatie in de badkamer tussen Dan, Beth en Alex. 

Conclusie

Geen wonder dat dit een klassieker is geworden. De acteurs zijn allemaal erg goed en het verhaal is van begin tot ongeveer 20 minuten voor het einde erg spannend. Michael Douglas is gemaakt om gefrusteerde mannen te spelen en hier komt dat ook lekker uit de verf. Glenn Close is ook goed als ambitieuze vrouw, bij wie een steekje los zit en Anne Archer is ook geloofwaardig als huisvrouw die als een leeuwin kan vechten voor haar kind en gezin. 

Het verhaal waarbij voor één keer toegeven aan je lagere impulsen waanzinnig veel consequenties heeft en alles waar je om geeft in de afgrond kan storten, is natuurlijk ook lekker eng en doet het goed als moraliteitsverhaal. 

Verder was Fatal Attraction een waanzinnig succesvolle film in het Erotische Thriller Genre en kreeg veel navolging. De jaren negentig van de vorige eeuw zaten er vol mee. Ik denk dan aan Basic Instinct (ook met Douglas), Wild Things en Sleeping with the Enemy. Die waren waarschijnlijk allemaal niet gemaakt zonder deze film.  

Maar ik heb toch wel wat te zaniken. Dan Gallagher is wel heel erg dom en impuls gedreven. Hij heeft een prima aantrekkelijke vrouw, een mooi huis en een lieve dochter. En dat wil hij allemaal op het spel zetten voor een wilde nacht met een collega. Zelfs als Alex geen gekke stalker was geweest, nam hij nog een enorm risico met zijn one night stand. Zijn vrouw van hem kunnen scheiden, hij had zijn dochter alleen nog in de weekeindes gezien en aangezien hij het aanlegde met een collega, zou zelfs zijn baan op de tocht staan. 

Verder heeft Dan al vrij snel door dat Alex niet geestelijk gezond is. En wanneer zij hem begint te volgen en bedreigen, vertelt hij zijn vrouw niets. Hij heeft er geen probleem mee zijn vrouw en dochter gevaar te laten lopen, zo lang hij maar niet hoeft te bekennen dat hij een paar zeer ernstige inschattingsfouten heeft gemaakt. 

Al met al zeker de moeite waard.    

 

Secret Camelot

Toen ik een tijdje geleden Bloed van Rozen oppikte in een tweede hands boekenwinkel, kon ik ook Secret Camelot: The Lost Legends of King Arthur meenemen. Na jaren en jaren King Arthur Pendragon gespeeld te hebben, kon ik dat niet laten liggen natuurlijk. 

Secret Camelot is van de hand van John Matthews, die een studie heeft gemaakt van de Arthuriaanse legenden. Ieder verhaal in het boek wordt dan ook voorafgegaan door een korte analyse over de herkomst van het verhaal en het verband met andere verhalen. 

Het boek is een collectie van korte verhalen met de ridders van de Ronde Tafel in de hoofdrollen. En we zien verschillende thema's terugkomen. Zo lijkt het verhaal van Tyolet wel heel veel op dat van Percival (van Wolfram van Eschenbach en van Chrestien de Troyes). 

Verschillende avonturen van dappere ridders komen voorbij. Allemaal hebben zij te maken met mooie vrouwen, vuige verraders en magische problemen. Maar dankzij hun ridderlijkheid, dapperheid en Christelijke overtuigingen weten zij alle uitdagingen te overwinnen. De problemen rondom de familie van Koning Arthur komen niet aan bod. Het is wel eens verfrissend om alle ridders van de Ronde Tafel eens in het zonnetje te zetten. 

Een prima boek met een flink aantal korte avonturen verhalen. Het enige minpunt is dat het in het Engels is, en daarmee wordt het lastig voorlezen aan een jongere generatie.