Die Monster, Die!

Het jaar loopt ten einde en ik heb zeker nog twee Cthulhu - films te kijken. Deze keer was het tijd voor Die, Monster, Die! (1965) van Daniel Haller. In deze film zagen we verder nog Boris Karloff (Curse of the Crimson Altar, The Terror), Nick Adams en Patrick Magee (Demons of the Mind, Tales from the Crypt). 

Die, Monster, Die! is een bewerking van het verhaal The Colour out of Space van H. P. Lovecraft. dat verhaal is vaker verfilmd en hier ook vaker besproken (2019 en 2010). In dat verhaal uit 1927 stort een meteoriet neer bij een vredige boerderij en de bewoners gaan ten onder aan zijn vreemde invloed. In dit verhaal is het niet veel beter. 

Spoilers

Het verhaal begint met Stephen Reinhart (Adams), een Amerikaanse wetenschapper die in Engeland zijn vriendinnetje Susan Witley (Farmer) komt bezoeken in het geïsoleerde dorpje Arkham. In Arkham is lang niet alles pluis. De dorpelingen willen het niet hebben over de family Witley, Stephen vindt een stuk heide, waar alle bomen en planten volledig verdord zijn en de familie van Susan bewaard ook verschillende geheimen. Vader Nahum (Karloff) zit in een rolstoel, Moeder Letitia (Jackson) ligt ziek op bed en laat haar gezicht niet zien, dienstbode Helga werd ziek en liep weg van het landgoed. Susan is een brave dochter en stelt niet veel vragen, maar doortastende Amerikaan Stephen laat zich niet met een kluitje in het riet sturen. 

Het blijkt dat alle problemen terug te voeren zijn op een vreemde steen die Nahum in zijn plantenkas bewaard en waar hij mee experimenteert. Het is een meteoriet die vreemde, radioactieve straling afgeeft. De planten worden enorm groot, maar alle mensen worden ziek en sterven aan de vreemde straling. Daarom werd Helga ziek, ligt moeder nu alle dagen op bed en voor Susan ziet het er ook niet goed uit als ze blijft. 

Uiteindelijk eindigt alles in tranen. Letitia is niet alleen ziek geworden van de straling maar ook waanzinnig. Zij probeert alles en iedereen in huis te vernietigen. Hetzelfde geldt voor Helga, ook zij keert terug en wil wraak nemen op Nahum die haar met zijn experimenten in het ongeluk heeft gestort. Iedereen die ook maar iets te maken had met de meteoriet sterft, Witley Hall gaat in vlammen op en Stephen en Susan zijn vrij om iets nieuws op te bouwen. 

Conclusie

Dit was geen hele beste film, maar dat heeft misschien ook met het tijdvak te maken. Susan Witley was wel heel dom, goedgelovig en meegaand, terwijl zij toch een volwassen vrouw met een universitaire opleiding moest voorstellen. Ze liet zich volledig afbluffen door haar vader en moeder in haar eigen huis en kon zelf helemaal niets ondernemen. Gelukkig was daar Stephen Reinhart die al haar problemen voor haar kon duiden en oplossen. Dat begon na een tijdje wel te irriteren. 

Verder wilde de film ook te veel. Er was een zieke moeder, een zieke dienstbode, een verlamde vader en een plotseling dood neervallende butler. Dat zijn wel heel veel zieke mensen in een huishouden van vijf personen. 

Bovendien werd na verloop van tijd wel duidelijk dat er iets sinisters gaande was, maar de nadruk die Nahum legde op tovenarij en invloeden van duivels kwam ook wat raar over in een film die duidelijk de tegenwoordige tijd moest verbeelden. Er zijn auto's, fietsen, vrouwen volgen zonder commentaar een universitaire studie, maar de duivel heeft nog altijd invloed in de wereld! 

Een wat onevenwichtige film, die de horror van een buitenaardse meteoriet niet duidelijk kan maken. Niet echt de moeite waard. 

Weird Legacies

Het was weer tijd voor een goed boek. Op een tweedehands boekenmarkt in Nijmegen tikte ik Weird Legacies op de kop. Dit is een verzameling verhalen die eerder werden gepubliceerd in het tijdschrift Weird Tales. Er staan bijdragen in van onder andere Robert Bloch, H. P. Lovecraft en August Derleth. 

Er staat een hele verzameling aan korte verhalen in, die allemaal een beetje vreemd, onverklaarbaar of ronduit griezelig zijn. En ze zijn best goed. Zo was er een verhaal van Solomon Kane, van Robert E. Howard, die ook de verhalen van Conan schreef. En er was een verhaal over een heel stadje dat in rep en roer raakt, wanneer er magische munten te ronde doen, die de laatste eigenaar rijkdom, verre reizen of juist de dood brengen. Wie houdt als laatste een magische munt vast? Welke munt is welke?

Het zijn allemaal verhalen die nog wel even stof tot nadenken geven en ze hebben allemaal iets griezeligs of onverklaarbaars, wat het de moeite waard maakt. Zeker eens meepakken als je de kans krijgt. 

Collect Call of Cthulhu

De verhalen van H. P. Lovecraft zijn niet alleen vaak verfilmd, ze zijn ook nog wel eens inspiratie geweest voor een tekenfilm. Om precies de zijn, de aflevering Collect Call of Cthulhu (1989) van de The Real Ghostbusters, de animatieserie. The Ghostbusters was natuurlijk een iconische film uit de jaren '80. Een vervolg kon niet uitblijven en later volgde dan ook deze tekenfilmserie. 

De aflevering Collect Call of Cthulhu is niet gebaseerd op een concreet verhaal van Lovecraft, maar alle Cthulhu elementen komen wel aan bod in de aflevering, en dat maakt hem nog best leuk. 

Spoilers

Het verhaal begint met een tentoonstelling van de Necronomicon in een museum in New York, het is uitgeleend door de universiteit van Arkham. Dit boek wordt uiteraard gestolen en de Ghostbusters worden gevraagd het terug te vinden, vanwege de occulte connotaties van het boek. 

Op hun zoektocht naar aanwijzingen worden de Ghostbusters geconfronteerd met:

• monsters van voorbij de sterren; 
• Gekke cultisten die Cthulhu terug willen brengen, en
• wetenschappers met vreemde onderzoeksterreinen.

Verder moeten de Ghustbusters onderzoek doen in bibliotheken (van stripalbums en korte verhalen). En uiteindelijk moeten ze alles op alles zetten om de wereld te redden. 

Conclusie

Deze korte aflevering werkt eigenlijk nog best goed als een Lovecraft verhaal, of zelfs als (kort) Call of Cthulhu avontuur. Alles zit erin! Een vreemd mysterie, een onderzoek, confrontatie, de realisatie dat de wereld vreemder en gevaarlijker is dan we kunnen weten (en de Ghostbusters hebben daar natuurlijk al een goed idee van. 

Zeker de moeite waard om eens te kijken als je op zoek bent naar Cthulhu - media. 

Aftellen naar kerst

De dagen worden weer korter, Sint is in het land, de Zevenheuvelenloop is geweest en dat betekent allemaal dat Kerst weer in de lucht hangt. Nou is het voorjaar misschien mijn favoriete seizoen, maar kerst heeft toch ook wel een speciaal plekje in mijn hart. Het begint allemaal met het bakken van een kerstcake. Maar nog even en er moet weer nagedacht worden over een een kerstdiner, er moet een boom worden opgezet en we hebben weer een lange kerstvakantie om naar uit te kijken. 

Ik heb weer een traditionele kerstcake gebakken. Inmiddels heb ik een eigen samenstelling van fruit gevonden die net zo lekker werkt. Volg het recept hier. Maar vervang de currants, sultanas, raisins, glaceed cherries en candied peel voor:

• 100 gram krenten
• 150 gram rozijnen
• 150 gram vijgen (ik die gedroogde kleintjes)
• 150 gram abrikoos (Gedroogd)
• 150 gram cranberries (gedroogd)
• 100 gram geglaceerde kersen
• 100 gram sinasappelschil

Verder maken zoals het recept voorschrijft. Inmiddels is de kerstcake alweer gebakken en krijgt elke weer zijn deel aan sterke drank. 

 

Langzaamaan verschijnen de kerstversieringen ook in het straatbeeld en het is nog maar een paar dagen tot de kerstvakantie!

Frankenstein

Sander nam me mee naar de film, Frankenstein (2025) van Guillermo del Toro (Nightmare Alley, Pacific Rim). De film zat vol met bekende mensen, zoals Oscar Isaac (Dune), Christoph Waltz (She Who Must Be Obeyed, Spectre), Mia Goth, Charles Dance (Alien3, And Then There Were None), David Bradley (Hot Fuzz, Captain America: The First Avenger), Lars Mikkelsen (Sherlock), Ralph Ineson (Nosferatu (2024), The Green Knight) en nog Burn Gorman (Pacific Rim, And Then There Were None) in een kleine rol.

Frankenstein is natuurlijk gebaseerd op het fantastische en baanbrekende boek Frankenstein; or, the Modern Prometheus van Mary Shelley, dat zij schreef in 1818 (meer dan 200 jaar oud!). En het belang van dit boek en verhaal kan niet genoeg benadrukt worden. Het is een prachtig voorbeeld van (late) Gothische horror, het is een vroege vorm van science fiction, met zeer vooruitstrevende wetenschap en de morele vraagstukken die daarbij komen kijken. Het is geschreven door een vrouw in een tijd dat dat niet gebruikelijk was. En het verhaal is talloze maken verfilmd (121 hits op de IMDB) en geparodieerd (en hier besproken, Young Frankstein, Bride of Frankenstein). 

Mensen, ik meen het, als je niet weet wat je aanmoet met de lange, donkere nachten deze winter, ga dan Frankenstein lezen. Haal het bij je bieb, of pluk het van internet. 

Spoilers

Deze film is heet van de naald, dus echt, op eigen risico. 

De film opent op de Noordpool, waar het Deense schip Horisont is vastgelopen in het ijs. De bemanning ziet het somber in, ze zullen het schip moeten loshakken uit het ijs of anders moeten overwinteren. Wanneer zij dan bij nacht vreselijk geschreeuw horen, worden ze nog banger. Onder leiding van Kapitein Anderson (Mikkelsen) vinden ze Viktor Frankenstein (Isaac) op het ijs. Hij is zwaargewond en ze nemen hem aan boord. 

Een gruwelijk, reusachtig monster achtervolgt hen en probeert het schip te beklimmen. Wanhopig probeert de bemanning hem af te weren. Maar uiteindelijk moet de Kapitein met een enorme blunderbus het monster zo hard neerschieten dat hij door het ijs zakt. 

Aan boord vertelt Viktor Frankenstein zijn verhaal een Kapitein Anderson. 

Terugblik van Viktor Frankenstein

De jonge Viktor groeit op met eens strenge vader (Dance) en een lieve moeder (Goth). Wanneer zijn moeder bevalt van zijn jongere broertje William, sterft zij. Zijn vader richt zich in de opvoeding helemaal op William en negeert Viktor volledig. Uiteindelijk sterft vader ook. 

Viktor groeit op en wordt een briljant chirurg in Edinburgh, maar wordt daar van de universteit getrapt, wegens onethische experimenten op dode lichamen. 

Viktor weet steun te krijgen van zijn broer William (Kammerer) en van een wapenhandelaar Heinrich Harlander (Waltz). Hij zet zijn experimenten door en krijgt ondertussen een crush op Elizabeth (Weer Goth, erg Freudiaans allemaal), de verloofde van William en nichtje van Heinrich. Elizabeth doorziet hem meteen en beantwoord zijn obsessie niet. 

Viktor haalt overal en nergens lichaamsdelen vandaan en knutselt daarmee een lichaam in elkaar, dat te zijner tijd ook tot leven komt. Maar het wezen lijkt vrij weinig te kunnen en begrijpen en Viktor raakt steeds verder gefrustreerd over zijn experimenten. Maar wanneer Elizabeth het wezen ziet, lijkt zij wel contact te kunnen leggen en een intellectuele doorbraak te bewerkstelligen. 

Uiteindelijk besluit Viktor Frankenstein om het product van zijn experimenten te vernietigen. Het hele gebouw gaat in vlammen op en Viktor raakt ernstig gewond. Maar zijn oersterke en waarschijnlijk onsterfelijke monster weet te ontsnappen. 

Inmiddels heeft het monster zijn weg het schip op gebaand en hij komt de kajuit in waar kapitein Anderson luistert naar het verhaal van Viktor Frankenstein. Het monster heeft inmiddels leren praten en staat er nu op om zijn deel van het verhaal te vertellen. 

Terugblik van het Monster

Het Monster weet zijn ontsnapping uit het ontploffende laboratorium van Viktor Frankenstein te overleven. Hij vindt zijn weg door het bos naar een boerderijtje en molen van een kleine boerenfamilie. Hij leert spreken door naar hen te luisteren. Verder doet hij in het geheim klussen voor hen, die veel kracht vereisen. Wanneer de meeste familieleden naar de stad vertrekken voor de winter, legt het monster contact met de achtergebleven, blinde grootvader (Bradley) van de familie. Deze leert het monster nog beter spreken en lezen. 

Met zijn nieuw verworven kennis, gaat het Monster terug naar de ruïne van het laboratorium van Viktor Frankenstein. Daar leert hij over zijn afkomst als wetenschappelijk experiment. Maar hij leert ook de naam en het adres van zijn maker. Hij heeft meteen een nieuwe missie, zijn maker opzoeken. 

Net op het moment dat William met Elizabeth wil huwen en Viktor ten onder gaat aan de depressie over zijn mislukte levensmissie en het feit dat de enige vrouw waar hij ooit wat voor voelde, liever met zijn kleine broertje trouwt. 

De komst van het Monster maakt deze gespannen dag nog een tandje erger en het eindigt in een bloedbad waarbij William en Elizabeth omkomen nog voor het huwelijk voltrokken wordt en het Monster wegvlucht, terwijl een zwaargewonde Viktor Frankenstein de achtervolging inzet. En het eindigt allemaal op het poolijs, waar ze dan ook Kapitein Anderson en de Horisont tegenkomen. 

Wanneer Viktor Frankenstein dan uiteindelijk echt sterft aan zijn verwondingen, sluit hij toch vrede met het Monster en zijn enige nakomeling. Het Monster verlaat het schip en gaat op zoek naar een nieuwe plek voor zichzelf in de wereld. En kapitein Anderson ziet in dat hij zijn obsessie met de pool los moet laten en zet koers naar huis. 

Conclusie

Dit is zoals Gothische Horror in de film moet zijn. De omgeving is naast de hoofdrolspelers van dit drama een karakter op zich. Het begint al met de gruwelen van het poolijs en de dreiging om een hele winter door te moeten brengen in de kou en duisternis. Dan is er nog het waanzinnig laboratorium van Viktor Frankenstein, waarbij de architectuur verschrikt toekijkt hoe Viktor alle wetten van de natuur met de voeten treedt. En ook de kleurige kleding van de twee vrouwen in de film lijkt een commentaar te zijn op de ambitie van de mannen. 

En dan is er nog het verhaal op zich. Een man probeert alleen leven voort te brengen, niet zoals de natuur het bedoeld heeft en het loopt steeds verkeerd af. Maar koppig gaat de man maar door en door, hoeveel mensen hem ook "nee" proberen te vertellen. En het eindigt in tranen natuurlijk. 

Guillermo del Toro heeft een serieuze verfilming gemaakt van het verhaal van Mary Shelley en dat is heel goed gelukt. De focus ligt niet op de horror van een monster, maar juist bij de beschaafde mannen die alles naar hun hand willen zetten om hun zin te krijgen. Ze deinzen niet terug voor onethische experimenten, grafroof en het opkopen van lijken of het roven van lichamen van (eigen!) oorlogsslachtoffers. En als het experiment dan dan niet goed loopt, hop, dan vernietig je het! En niet willen accepteren dat de fout bij jezelf lag. 

Prima film, pak er zeker eens bij op een koude en donkere avond.