Witte Wieven

Witte Wieven (ook wel Heresy, 2024) van Didier Konings is weer een horrorfilm, van Nederlandse bodem dit keer. In de hoofdrol zien we Anneke Sluiters en Len Leo Vincent. En de film is onderdeel van Koolhoven Presenteert, een serie korte Nederlandse films van nieuwe makers.  

De titel verwijst natuurlijk naar de legende van de Witte Wieven. Deze wezens komen voor in een groot deel van noordelijk Europa en het is een beetje onduidelijk wat zij zijn. Zij leven in oude grafheuvels en moerassen en kunnen de toekomst voorspellen, maar ook ongeluk brengen. Ook hebben zij een connectie met vrouwen, zwangerschap en kinderen.  

Verder is de film ook volledig in het Nedersaksisch gesproken, maar er is Nederlandse ondertiteling.

Spoilers

Deze korte film is echt heet van de naald, dus let op voor je verder leest. 

De film begint met een klein dorpje, waar mensen eenvoudig, maar streng leven. De slager Gelo (Van Waas) wordt voor wat onduidelijke misdaden opgesloten in een soort kooi, voor straf. Ondertussen leiden de andere dorpelingen een wel heel hard bestaan in hun plaggenhutten. Frieda (Sluiters) is een vrouw die, ondanks een huwelijk, geen kinderen heeft. En iedereen kijkt haar daar op aan, ook haar man Hikko (Vincent). Om toch kinderen te krijgen, loopt zij de deur bij de pastoor plat, die geeft haar steeds onzinnige rituelen mee, die toch niet tot kinderen leiden. 

Ondertussen wordt Gelo weer vrijgelaten. Hij blijkt de lokale slager te zijn en Frieda helpt hem bij zijn slagerswerk. Een varken wordt geslacht en Gelo probeert heel suggestief een ongeboren big aan Frieda te geven. Zij wijst zijn gift en hem af. 

Die avond wil Frieda een ritueel uitvoeren in het bos, dat het dorp omringt. Hopelijk wordt zij na dit ritueel zwanger. Maar dan valt Gelo haar aan. Hij kan het niet hebben dat zij hem afwees en een onvruchtbare vrouw moet dankbaar zijn als ze verkracht wordt! Misschien kan deze man haar wel zwanger maken. Gelo wurgt Frieda en terwijl zij stervende is, ziet zij vreemde verschijningen uit de bomen komen. 

De volgende morgen wordt Frieda onder de blauwe plekken wakker en Gelo is nergens te vinden. Eenmaal terug in het dorp is iedereen een beetje nerveus dat Frieda de nacht in het bos heeft doorgebracht bij de geesten. En Gelo is verdwenen. Als de mannen een zoektocht op touw zetten, vinden zij Gelo, die gruwelijk verminkt gespietst is op een boom. Iedereen wordt nu heel nerveus, wat heeft Frieda in dat bos gedaan? Is zij een heks. De sfeer slaat al snel om in dorp en Frieda trekt steeds meer naar het woud, waar de griezelige Witte Wieven wonen.  

De Witte Wieven kunnen Frieda wel geven wat ze wil, namelijk een kind. Maar na weer een nacht in het woud, wordt het wantrouwen van de dorpelingen te groot. Frieda is een heks en zij zal onheil over het dorp brengen. Kijk maar naar wat er met Gelo is gebeurt. Maar voor de hysterie een hoogtepunt kan bereiken, heeft Frieda al gekozen voor een leven bij de Witte Wieven. 

Conclusie 

Alweer Nederlandse Horror, na Moloch, en deze film vond ik echt beter. Omdat gekozen is voor een verhaal in de Middeleeuwen, kwam de isolatie van het dorp wat lekkerder uit de verf. Je moest in die tijd overal heen lopen en het volgende dorp was gewoon echt te ver. Hetzelfde gold voor de verlichting. Na zonsondergang is alles gewoon donker, en kaarsen zijn duur en waaien uit. Verder was het Nedersaksisch ook wel een leuke gimmick, je zat echt naar keuterboertjes te luisteren. 

Aan de andere kant, het verhaal was niet bijster origineel. De verliezers uit de samenleving (Vrouwen, zeker vrouwen zonder kinderen) zoeken een kans geven op een leuk en gelukkig leven en vinden die buiten de samenleving (VVitch). Verder deed de angst van het dorp voor het donkere woud me ook sterk denken aan de The Village. De Witte Wieven zelf en hun bewegingen deden erg denken aan de monsters van Guillermo del Toro, vooral die monsters uit Pans Labyrinth en Hellboy. Bij vlagen kon je afstrepen welke films de maker eerder had gezien en leuk vond.

Verder was de film wel heel kleurloos en donker. Een interessante stylistische keuze natuurlijk, werkt zeker goed om het primitieve leven van de dorpelingen goed weer te geven. Maar het was af en tot wel erg donker allemaal. En soms was het wat onduidelijk waarom Frieda nou precies ronddwaalde in het donker. Ging ze naar huis? Naar de buren of juist naar het donkere bos? En wat dacht ze daar te halen dan?

Al met al een redelijke film, maar niet bijster origineel. 

 

Sigurd en Gudrun

Het was weer tijd voor een goed boek uit de bieb (nu ik mijn eigen nieuwe aanwinsten heb uitgelezen). Dit keer een boek van J. R. R. Tolkien, maar niet een vertelling uit Midden Aarde, maar een hervertelling van het drama van Sigurd en Gudrun en de Schat van de Niflungs, de Legende van Sigurd en Gudrun. 

J. R. R. Tolkien was natuurlijk niet alleen de schrijver van In de Ban van de Ring en de andere verhalen, maar hij was ook een professor van (onder andere) het Oud Noors. En een van de beroemdste verhalen in die taal gaan over Sigurd (ook wel Siegfried in het Duits), laatste van het geslacht van de Völsungs, nakomeling van Oðin en held. Hij verbond zich met de familie van Gjuki, Koning van de Niflungs en ging uiteindelijk ten onder aan verraad. 

In het verleden heb ik al eens een modernisering van de Noorse Mythen, waaronder het verhaal van Sigurd en Gudrun gelezen, dat was een versie van Neil Gaiman. En ik heb ook al eens andere versies van de Edda gelezen. Maar nu dan een verhaal van Tolkien. En zijn zoon Christopher geeft er wat duiding bij. Zijn vader heeft veel college gegeven over het verhaal van Sigurd en Gudrun en had daar zo zijn ideeën bij. En hij heeft het verhaal opnieuw verteld, in het oude rijmschema van het Oud Noors, dat met zijn korte strofen en alliteratie heel goed is in het oproepen van een bepaalde sfeer. 

J. R. R. Tolkien gaat alle belangrijke onderdelen van het verhaal van Sigurd af. En Christopher geeft daar iedere keer een duiding bij. En zo wordt het een prima leesbaar gedicht, met een duidelijk mythologisch en wetenschappelijk kader. Zeer interessant om eens te lezen. 

Blood and Lace

Blood and Lace (1971) (alternatieve titel The Blood Secret) van Philip Gilbert  is één van de eerste Serie - moordenaarfilms, zelfs nog ouder dan Halloween (1978). In de hoofdrol zien we Melody Patterson, belangrijke rollen zijn er voor Gloria Grahame (It's a Wonderful Life), Milton Selzer, Len Lesser en Victor Tayback. 

Blood and Lace

Spoilers

De film begint met een man en een vrouw (Sherill), die slapen in één bed. Dan worden zij vermoord door iemand met een hamer (Met een ingenieus Point of View camera effect, waardoor de hamer steeds in beeld is). Deze zet de kamer in de fik. 

Dan blijkt deze nachtelijke moord een nachtmerrie/ herinnering te zijn van Ellie Masters (Patterson). Zij was de enige getuige en overlevende van de moord op haar prostituée moeder Edna en één van haar klanten. Omdat zij minderjarig is, is Sociaal Werker Harold Mullins (Selzer) aan haar toegewezen. Hij zoekt een woonplek voor haar, tot zij 21 is. Ellie wil haar onbekende vader zoeken. Ze loop diezelfde nacht nog weg. Daarbij wordt ze achtervolgd door een enge man. Hij blijkt Agent Carruthers (Tayback) te zijn . Hij brengt haar naar het politiebureau en ondervraagt haar over de moord op haar moeder (Niet in een verhoorruimte of zo, nee gewoon in de hal, waar andere politieagenten, de receptionisten en andere bezoekers alles kunnen horen, go AVG!). Hij wrijft Ellie in dat de moordenaar nog steeds op vrije voeten is en op zoek is naar de enige getuige van de moord. Ellie lijkt daarvan niet onder de indruk. 

Later die avond praten Carruthers en Mullins bij in een cafe. Dan blijkt dat Carruthers een oogje heeft op de MINDERJARIGE Ellie en zou het liefst met haar trouwen! Een buitenkansje voor het weeskind van een prostituee. Mullins gaat hiertegen in, maar niet heel enthousiast. Hij heeft ook wel een oogje op Ellie, maar wil het professioneel houden. 

Ondertussen probeert een jongen weg te lopen uit het weeshuis, waar Ellie de volgende dag heen zal gaan. Hij wordt betrapt door een medewerker Tom (Lesser) van het weeshuis, die hem met een hakmes (fataal!) probeert tegen te houden. Directrice Deere (Grahame) is niet blij met deze ontwikkeling. Morgen komt er een nieuw kind, samen met Mullins, die dan ook meteen een inspectie uit zal voeren. En nu ontbreekt er een kind! Hoe gaan ze dat uitleggen? Ze besluiten een paar dode lichamen uit de koelcel onder het weeshuis te halen en die te presenteren als "zieke" kinderen en zo in ieder geval het goede aantal te kunnen presenteren. De dode kinderen worden daar bewaard voor een of ander experiment. 

Mullins dropt Ellie in het weeshuis. Terwijl zij het weeshuis verkent, doet Mullins zijn inspectieronde. Ellie heeft meteen door dat Directrice Deere een horror - weeshuis runt. In de dagen erna blijkt dat Ellie gelijk had met haar eerste indruk. Directrice Deere beheert het weeshuis door de kinderen hard te laten werken. Bovendien heeft zij een geheim project, waarvoor dode kinderen in een koelcel nodig zijn. Ook komt Agent Carruthers op bezoek. Ellie vertelt hem wat zij weet over het weeshuis. Carruthers begint daarna wel vragen te stellen over het weeshuis, maar onderneemt geen verdere stappen. Die avond heeft Ellie weer een nachtmerrie over een man met een hamer in haar kamer. Loopt er nu werkelijk een moordenaar rond in het weeshuis?

De volgende dag komt Mullins weer terug. Hij wil een grondige inspectie van het weeshuis doen. In de kelder komt het tot een confrontatie tussen Mullins, Ted en directrice Deere. En de man met de hamer duikt ook nog op. Uiteindelijk gaat bijna iedereen dood. 

Ellie weet te vluchten, maar wordt achtervolgd door de man met de hamer. Hij blijkt een masker te dragen. En daaronder zit Agent Carruthers. Hij wilde nader onderzoek doen naar het weeshuis, na de berichten van Ellie, maar dat kon niet. Vandaar dat hij rond ging hangen als een gemaskerde man (waarom dan?). Verder weet hij dat het Ellie was, die haar eigen moeder vermoordde en dat ze daarom steeds nachtmerries heeft over de hamer. En hij kan haar uit de gevangenis houden, als zij belooft met hem te trouwen. Hij vond haar moeder altijd een lekker ding, maar die is nu dood. Ellie zou een goede tweede zijn. Met die woorden realiseert Ellie zich ook dat Agent Carruthers daarmee haar vader is. Met wie ze nu gaat trouwen. En seks hebben. Om uit de gevangenis te blijven. 

Conclusie

Een zeer gemixte film. Aan de ene kant opent de film sterk met het lange shot vanuit het gezichtspunt van de dader, die twee slapende mensen ombrengt. De aanval is erg eng en naargeestig. Dan volgen we Ellie, een onschuldig weesmeisje, dat gemangeld wordt in corrupte bureaucratie en overgeleverd is aan de grillen van incapabele en criminele volwassenen. En dat is ook allemaal erg beklemmend.

Maar dan maakt de film het gewoon te vreemd en er is teveel gaande. Eerst de moord op de prostituee, dan de corruptie van het overheidsapparaat, daarna nog een horrorweeshuis, naast structurele kindermishandeling vinden daar ook nog frankenstein - experimenten plaats, plotseling duikt de dader weer op, en dan uiteindelijk de incest - onthulling. Als het koelcel - plot en incest plot niet gebruikt waren, was de film echt een stuk sterker geweest. 

Verder staat het ook een beetje tegen dat alle kinderen enorm geseksualiseerd worden. Een jongen draagt nooit een shirt, en ander MINDERJARIG meisje paradeert steeds rond in veel te korte kleding (net als Ellie zelf). Verder is iedereen in het weeshuis minstens 16+ en allemaal hebben ze de ruggengraat, het initiatief en de planningsvaardigheden van een demente hamster. Ook Ellie, die nog het meeste initiatief toont, neemt af en toe hele vreemde beslissingen. En het incest - plot komt echt in de laatste minuut om de hoek kijken en is alleen maar toegevoegd voor shock - effect. 

En tot slot, wat was nou helemaal het plan van Agent Carruthers? Hij doet onderzoek naar de moord op prostituee Edna, zijn ex voor ze de prostitutie inging (Onprofessionele belangenverstrengeling). De enige getuige en overlevende is haar 16+ dochter Ellie. Carruthers doet nader onderzoek op de plaats van de misdaad, concludeert dat Ellie de dader is. Dan besluit hij haar psychisch te terroriseren (in plaats van te arresteren voor verhoor), door te doen alsof hij de moordenaar is. Wanneer hij haar eenmaal alleen heeft, onthult hij dat hij weet dat zij een moordenares is, haar een lekker MINDERJARIG ding vindt (net als haar moeder!) en chanteert haar daarmee een huwelijk in. Realiseert hij zich niet dat hij de volgende op haar hitlist zal zijn? Dit is een gezonde, jonge vrouw die geen problemen heeft met succesvolle, brute hamermoord. Haar griezelige stalker over de kling jagen zal geen enkel probleem zijn voor haar.   

In ieder geval, geen hele beste film, maar interessant als een zeer vroege slasher/ exploitation film. 

Start tuinierseizoen

Nog even en we kunnen de start van de lente verwachten. Ik heb me erop voorbereid door vandaag naar het tuincentrum te gaan en wat nieuwe spulletjes te kopen. Het was hard nodig. 

Tuinieren in 2024

Zo is een tijdje geleden de hemelwaterafvoer afgekoppeld in onze voortuin. Dus daar had ik een wat kleinere gieter nodig, die onder het kraantje van de regenton paste. Verder zijn er ook wat planten geweest, die na jaren, de winter niet hebben overleefd. Dus ik heb ook geïnvesteerd in een wat nieuwe rozemarijn en tijm. Ik vind het toch wel heel prettig om die kruiden zelf uit de tuin te kunnen halen, als ik ze nodig heb. 

Verder hebben we niet alleen een regenton in de voortuin laten plaatsen. De regenpijpen zijn ook afgekoppeld en lozen nu hun regenwater in de tuin. Daar wil ik dan wat meer waterminnende planten plaatsen, zoals een gebroken hartje. 

En de moestuin moet ik binnenkort ook weer bezoeken. Ik heb wat nieuwe bamboestokken gekocht, om de bonenplanten weer netjes op te kunnen binden. Verder was de gieter voor de moestuin na jaren ook gaan lekken en heb ik nu geïnvesteerd in een tuinslang die uitrekt als er water doorstroomt, en krimpt als het water weer stopt. Ook mijn trouwe tuinhandschoenen waren na jaren aan vervanging toe. En verder verschillende zaadjes gekocht. Tuinbonen en Capucijners zijn al langer favoriet, maar ik heb dit keer ook tuinerwten gekocht. We zullen wel zien wat dat later dit jaar allemaal oplevert. 

Ik kijk al uit naar een productief tuinierseizoen. 

 

Call of Cthulhu II - Ondoden in Heliopolis

Voor de tweede keer alweer komen de spelers bij elkaar in Iunnu. Het mysterie rondom de Romeinse, Christelijke vrouwen, die hun dode geliefden meeslepen in vaten wijn, wordt alleen maar mysterieuzer.

Draco Silvius Dorso - Patriciër
Gaius Valerius Lucanis - Wetenschapper in dienst van Draco Silvius Dorso
Vibus Norbanus - Ziener in dienst van Draco Silvius Dorso
Proclus Servilius Adventus - Ex-slaaf van, maar nu als bankier in dienst van Draco Silvius Dorso.
Marcus Livius Cicero - Senator en rivaal van Draco Silvius Dorso (niet aanwezig)

De Ides van Mensis Martius in het Eerste Jaar van het Consulschap van Hadrianus en Caesar of 898 Ab Urbe Condita, Iunnu

Nadat de Romeinen gisteren een rondleiding hebben gehad door de Tempel van de Zon willen ze vandaag graag een ceremonie bijwonen van de priesters van Re - Atum. Via hun gids Horemheb is dit mogelijk. Zij worden in de vroege ochtend, lang voor de zon opgaat, wakker gemaakt. Zij kleden zich aan en gaan naar de Tempel. De priesters zijn daar al aanwezig.
Er wordt een indrukwekkende ceremonie opgevoerd, waarbij vooral veel aandacht is voor de gevaarlijke reis van Re - Atum door de onderwereld, waar hij belaagd wordt door Apep, de Slang van Chaos. Deze wil niets liever dan Re - Atum verwoesten en een eeuwige nacht over de wereld doen neerdalen. Maar de priesters staan Re - Atum bij met hun ceremoniële bezoedeling van een afgodsbeeldje van Apep. Zij bespugen het beeldje, verwerpen hem met hun linkervoet, doorsteken hem met een lans, binden hem, doorsteken hem met een mes en uiteindelijk verbranden zij het afgodsbeeldje. Het komt allemaal erg barbaars en etnisch over.
En als het afgodsbeeld van Apep verzwolgen wordt door het vuur, komt de zon boven de horizon in het Oosten. De stralen van de zon komen tussen de pilaren van de tempel door en raken de glanzende steen van de Benben steen met een flits. En de wereld is weer opnieuw gecreëerd.

Bennu vogel

 

Wanneer de Romeinen in de vroege ochtendzon terugkeren naar de Taberna, zien zij dat er een nieuw schip uit Alexendrië is aangemeerd in de haven van Iunnu. Daar komen ook weer paar Romeinse vrouwen af. Zij hebben Nubische slaven bij zich en in twee handkarren worden twee wijnvaten vervoerd. De vrouwen melden zich bij de Taberna en lijken Herrenia te kennen, het zijn Atia en Sybilla, ook uit Rome. Het is duidelijk dat zij ook volger zijn van de cultus van Jezus van Nazareth (Spot Hidden).

Vibus Norbanus bevraagt Horemheb nog over de rituelen in de Tempel van de Zon, trekt dat nog veel toeristen van buiten Iunnu? Volgens Horemheb komen alleen op hoogtij dagen veel mensen van buiten Iunnu naar de tempel, maar niet voor de dagelijkse rituelen.
Norbanus vraagt zich af wat Romeinse vrouwen komen doen bij een ritueel dat zo duidelijk thuishoort bij de AEgyptus, vooral omdat de vrouwen volgers van Jezus van Nazareth zijn. Dit is helemaal geen heilige plaats voor zijn cultus, dat ligt allemaal in Iudea (Occult).

Is er misschien iets sinisters gaande in de Tempel van de Zon? Moet misschien toch Praefectus AEgypti Lucius Valerius Proculus geïnformeerd worden over wat hier gaande is? Dan zien de Romeinen, iets wat hen nog meer verontrust. Hassan loopt voorbij. Deze marktkoopman is gisteren nog overreden door een ossenwagen en gedood. En nu sjouwt hij een zak met onduidelijke inhoud van de haven Iunnu uit.

Gaiaus Valerius Lucanis vraagt zich af of Romeinse vrouwen misschien hun echtgenoten vermoorden, laten herrijzen en zo een volgzame partner mee naar huis kunnen nemen.
Vibus Norbanus besluit dat de hulp van de Goden hierbij gewenst is. Hij besluit de voortekenen van de wolken en de vogels te duiden en zo advies te krijgen over de te volgen koers. Hij observeert de vlucht van de vogels in de lucht boven Iunnu en hij ziet dat dode mensen weer tot leven worden gewekt, maar niet in de Tempel van de Zon, ergens anders, op een sinistere plek I(Augury).
Vibus Norbanus vraagt zich af waarom de vrouwen niet gewoon hertrouwen met een nieuwe man. Een dode echtgenoot laten herrijzen is wel heel erg veel moeite.

Papyrusriet

Ondertussen besluiten Gaius Valerius Lucanis en Proclus Servilius Adventus om de sjouwer Hassen te volgen. Ze hebben echt gisteren gezien dat hij dood was. En nu loopt hij rond, als een zwijgende sjouwer? Zij volgen hem Iunnu uit. De onbewoonde ruïnes van de eens machtige stad liggen nog om het bewoonde gedeelte van Iunnu heen. Maar uiteindelijk worden de oude, ingestortte huizen en gebouwen vervangen voor lapjes bewerkte grond en uiteindelijk gaan ook die over in wildernis. De oever van de Nijl wordt ook steeds drassiger en uiteindelijk lopen Gaius Valerius Lucanis en Proclus Servilius Adventus door het manshoge papyrusriet. De vaste grond is nauwelijks nog van het water te onderscheiden. In het water drijven enorme Nijlkrokodillen.

Apep, de Slang van de Onderwereld

Uiteindelijk komen zij aan op een open plek. Daar staat een kleine hut van modder en riet. Voor het huis van modder en riet staat een afgodsbeeld van een enorme slang, met de kop van een Krokodil en een kronkelend lijf. Verder hangen er overal rare sculpturen van botten. Er zijn ook verschillende altaren te zien. Een grote Nubische man, beschilderd met witte verf en uitgedost met allerlei gouden sieraden voert wat onduidelijke taken uit rondom het huis en bij de altaren. Hij heeft hier duidelijk te leiding, en heeft hij Hassan uit de dood laten herrijzen?

Gaius Valerius Lucanis en Proclus Servilius Adventus snappen dat ze in de problemen zitten en maar beter snel terug kunnen naar Iunnu. Zij proberen stilletjes te vertrekken, maar de grote, zwarte man ziet hen. Terwijl zij door het papyrusriet terugvluchten, wordt Gaius Valerius Lucanis geraakt door een zwarte bliksemschicht. De huid op zijn arm wordt zwart en verschrompelt helemaal. Welke gruwelijk krachten kan deze man oproepen? Waar laten zij zich mee in?

Eenmaal terug in de Taberna steken de Romeinen de koppen bij elkaar. Vibus Norbanus geneest de arm van Gaius Valerius Lucanis. Gaius Valerius Lucanis wil een bericht sturen naar de Praefectus AEgypti Lucius Valerius Proculus in Alexandrië. Maar zelfs de snelste ruiter zal er zeker vijf dagen over doen om van Heliopolos naar Alexandrië te reizen. Dan moet er nog een afspraak bij de Praefectus geregeld worden, hij moet overtuigd worden van de urgentie en dan moeten de legioenen nog voorbereid worden op een lange mars naar Heliopolis. De legioenen zullen niet voor het einde van Mensis Martius arriveren.

De Romeinen denken nog verder na. De Nubische magiër en de Romeinse vrouwen werken duidelijk naar een soort hoogtepunt toe. Het is hier in AEgyptus iets minder merkbaar dan in Rome, maar binnenkort zullen de nacht en de dag even lang zijn. Sol Invictus zal daarna duidelijk merkbaar langer aan de hemel staan en de dagen zullen steeds langer worden, tot aan Mensis Iunius wanneer de langste dag is. Pas in Mensis September zullen de dagen weer korter zijn dan de nachten. Dus over een dikke week is de laatste kans van Apep om Re - Atum te verzwelgen en zijn heerschappij van nacht en chaos te beginnen.

De Romeinen besluiten om de priesters van Re - Atum te informeren over deze ontwikkelingen. Misschien hebben zij nog een machtig ritueel om Apep te bezweren en Re - Atum te beschermen. Verder is het natuurlijk een grof schandaal dat een Nubische man het in zijn hoofd haalt om kwetsbare Romeinse vrouwen te misbruiken voor een of ander onheilig ritueel. Het is natuurlijk ook nog een mogelijkheid om de wijnvaten, met daarin waarschijnlijk de lichamen van Romeinse mannen, te vernietigen. Als er geen lichaam is, kan er ook niemand vervloekt worden met herrijzen na de dood. Aan de andere kant, de lichamen van Romeinse (ex)burgers schennen is misschien ook niet zuiver.

De groep concludeert dat de vrouwen niet geselecteerd zijn omdat zij Romeins zijn, maar omdat zij Christelijk zijn en daarmee wat makkelijk beïnvloedbaar wanneer het aankomt op verhalen over leven na de dood. En waarschijnlijk worden de mannen helemaal niet meer tot echt leven gewekt, maar zullen zij en de vrouwen dienen als een soort spirituele brandstof voor een onheilig ritueel. Gaius Valerius Lucanis besluit om ook via Horemheb de priesters van Re - Atum te informeren over deze ontwikkelingen.

Duin II

Dune Part Two (2024) van Denis Villeneuve (Dune, Enemy, Blade Runner 2049) is heet van de naald en samen met Sander ben ik naar een voorpremière geweest in Pathé Nijmegen. Uit de eerste film kwamen weer veel bekende namen terug (Timothée Chalamet, Rebecca Ferguson (The Kid Who Would Be King), Zendaya (Spiderman: Far from Home), Josh Brolin (Avengers: Infinity War, Deadpool 2), Dave Bautista (The Glass Onion, The Guardians of the Galaxy), Stellan Skarsgård (Thor: The Dark World), Javier Bardem (mother!) en Charlotte Rampling (Benedetta)). Maar er waren ook nieuwe acteurs om te bewonderen, zoals Austin Butler (The Dead Don't Die), Florence Pugh (Black Widow, Midsommar), Christopher Walken (Sleepy Hollow, Hairspray) en Lea Seydoux (Spectre).

Spoilers

Mensen, deze film is echt heet van de naald, alleen verder lezen als je geen probleem hebt met spoilers. 

De film begint bij Prinses Irulan (Pugh), die een verslag maakt van de slag op Arrakis. Het is zelfs haar, dochter van de Padishah, onduidelijk wat er precies gebeurd is op Arrakis, want iedereen is dood en al hun documenten vernietigd. Zij vraagt zich af of er echt niemand meer van Huis Atreides nog in leven is? 

Dan gaat het verhaal verder op Arrakis, waar de vorige film gestopt is. Erfgenaam van Huis Atreides Paul (Chalamet) en zijn zwangere moeder Jessica (Ferguson) vluchtten naar de Fremen. Nu de Fremen weg willen trekken naar hun Sietch (een fort en verblijfplaats), worden zij onderschept door de troepen van Huis Harkonnen, de verraderlijke concurrenten van Huis Atreides. Een hevige strijd barst los, maar de Fremen weten te winnen. Paul en zijn moeder Jessica worden opgenomen in Sietch Tabr.

De enige plek voor Jessica is als Eerwaarde Moeder, een spiritueel leidster van de Sietch. Zowel zij als Paul realiseren zich dat de functie van Eerwaarde Moeder eeuwen geleden is geformuleerd en geïmplementeerd bij de Fremen door de Bene Gesserit, een Orde van Vrouwelijke Heksen, waar Jessica ook deel van uitmaakt. Zij manipuleren de mensheid en willen overal voet aan de grond kunnen krijgen. Maar Jessica maakt daar nu maar graag gebruik van. Om Eerwaarde Moeder te kunnen worden, drinkt zij het giftige Water de Levens. Hiermee krijgt zij inzicht in alle herinneringen van haar voormoeders. Kennis die zij kan gebruiken in de huidige tijd. 

Paul wordt lid van de Fedaykin, de strijders van de Fremen. De Fremen zijn in een guerillastrijd met de Harkonnen verwikkeld. De Harkonnen onderdrukken de Fremen en roven de Spijs - melange die noodzakelijk is voor ruimtereizen. De Fremen laten dat er niet bij zitten en vallen steeds de expedities van de Harkonnen aan. En Paul neemt deel aan de overvallen van de Fremen en wordt door hen opgenomen. Hij begint ook een relatie met Chani (Zendaya). 

Tussen de Fremen onderling is ook een richtingenstrijd gaande. Er zijn de Noordelijke Fremen, die iets wereldser zijn, en actief strijd leveren tegen de Harkonnen overheersing. En de Zuidelijke Fremen zijn iets conservatiever en religieuzer. Zij wachten op de komst van een Buitenwereldse Verlosser (weer een stukje propaganda van de Bene Gesserit). En Paul lijkt wel heel veel op de beloofde Verlosser uit de de voorspellingen. En als hij dat ontkent, is hij ook nog eens ontzettend bescheiden. 

Ondertussen zitten de Harkonnen ook niet stil. Zij willen weer in de gunst komen bij de Padishah Shaddam (Walken). Dus de Spijs productie moet omhoog. De Fremen worden gruwelijk onderdrukt, eerst door Rabban Harkonnen (Bautista) en later door de nog veel engere Feyd Rautha Harkonnen (Butler). Ook de Bene Gesserit willen hun plannen voor de mensheid verder brengen. Zij zijn bang dat met de verdwijning (en vermoedelijke dood) van Paul en Jessica, die bloedlijn voor eeuwig verloren is. Zij sturen een Bene Gesserit Margot Fenring (Seydoux) naar Feyd Rautha om hem te verleiden, zijn psyche te doorgronden en zwanger van hem te raken. 

Paul blijft in het Noorden en blijft meevechten met de Fremen. Hij ontmoet ook weer Gurney Halleck (Brolin), de wapenmeester van zijn vader. Hij heeft de aanval van de Harkonnen overleeft en is nu een smokkelaar. Hij weet waar Leo Atreides de atoomwapens heeft verborgen en laat deze aan Paul zien, als erfgenaam van zijn vader. In Pauls hoofd begint nu het idee post te vatten dat substantiële wraak op de Harkonnen en misschien ook op de Padishah mogelijk is. 

Met de Fremen leider Stilgar (Bardem), de steun van zijn moeder en de fanatieke Fremen, Gurney en de atoomwapens en tot slot de gigantische Zandwormen, wordt een aanval op de Harkonnen basis mogelijk. En dit zal ook de Keizer lokken. En dan kan er misschien een belangrijke slag geslagen worden!

Jessica had dit plan al langer voorzien. Maar Paul verzette zich ertegen. Hij heeft nog steeds visioenen van de toekomst. Als hij een oorlog begint, met de religieuze Fremen aan zijn zijde, zal een niets - ontziende oorlog zich over het heelal verspreiden, hongersnood zal volgen en miljoenen mensen zullen sterven. Iets wat Paul begrijpelijkerwijs ook niet wil. Maar wanneer de misdaden van de Harkonnen steeds gruwelijker worden, ziet Paul geen andere uitweg meer. 

Conclusie

Dit is al net zo een overdonderende film als de eerste verfilming van Dune. De imposante landschappen op Arrakis en Giedi Prime zijn weer terug, net als de imponerende architectuur (Denis Villeneuve is echt een fan van Brutalisme) en dit is overladen met imposante en imponerende muziek. Het was echt een pluspunt om dit in de bioscoop te zien. 

De acteurs zijn ook weer prima (net als in de eerste film) en de paar nieuwelingen zijn ook fantastisch. Vooral Austin Butler is doodeng als psychopathische Feyd Rautha. 

Deze film volgt vrij trouw het verhaal van het tweede deel van Duin van Frank Herbert. De Fremen beginnen een guerilla-oorlog tegen de overheersing van de Harkonnen en het Keizerrijk. Paul neemt deel aan de gevechten met de Fremen en wordt in hun samenleving opgenomen. Hij krijgt status als krijger, krijgt een partner en heeft visioenen van een afgrijselijke toekomst. 

Verder doet de film ook niet subtiel over het conflict. Aan de ene kant de Harkonnen, ronduit doodenge fascisten met enge raciale superioriteitsgevoelens ten aanzien van de Fremen. Hun grootste steunpilaar op de achtergrond, de Padishah, is niet veel beter, hooguit iets beschaafder. 

De Bene Gesserit zijn ook druk bezig met een of ander onduidelijk eugenetisch project, waarbij vrouwen gedwongen worden bepaalde kinderen te baren volgens een of ander onduidelijk schema, maar alle Grote Huizen zijn erbij betrokken en zijn er slachtoffer van. Dit zal op termijn leiden tot een grote leider, die zij volledig zullen beheersen. 

Aan de andere kant hebben we dan de Fremen. Dit zijn dan wel dappere vrijheidsstrijders, maar ook zij worden gedreven door een valse religie en zijn steeds maar dodelijke aanslagen aan het plegen, waarbij burgerdoelen niet geschuwd worden. En zoals we kunnen zien uit de visoenen van Paul, zullen zij hun heilige oorlog te zijner tijd overal brengen. 

En helemaal nergens zien we de stem van het gewone volk vertegenwoordigd. Zij zijn er alleen maar om vermorzeld te worden in de intriges van de machthebbers.  

Het enige minpunt dat ik dan nog heb, is dat er in de film wel heel veel tijdsverdichting werd toegepast. In het boek duurt het een jaar of vijf voor het tot een confrontatie komt tussen Paul en de Fremen en de Harkonnen en de Padishah. Daarmee is het ook redelijk dat de Harkonnen ervan uit gaan dat het Huis Atreides volledig is uitgeroeid. Het geeft Paul ook de tijd om volwassen te worden en op eigen kracht een positie bij de Fremen te verweven.  

In de film duurt het minder dan 9 maanden tussen de overval van de Harkonnen en de confrontatie met de Keizer. Bij het verraad van de Harkonnen is Jessica pril zwanger van de zus van Paul, op het einde van de film is deze nog niet geboren. In minder dan 9 maanden worden Paul en Jessica opgenomen bij de Fremen, leert Paul een Zandworm berijden, beginnen mensen te denken dat hij een Verlosser kan zijn en zet hij een werkbaar plan voor de vernietiging van de de Keizer in werking. Dat is een beetje onwaarschijnlijk kort en Paul krijgt zo wat ongemakkelijke White Saviour trekjes. 

Maar al met al een prachtige film een en prima vervolg op de eerste Dune film. Ga hem vooral in de bioscoop zien, voor een overdonderende ervaring.   

The Keep

Alweer een boek, dit keer The Keep van Jennifer Egan. Het is inmiddels ook alweer uit 2006 en ik kreeg het laatst als een verlaat verjaardagscadeau.  

Spoilers

Het boek begint met Danny, een ouder wordende hippe man uit New York. Het is een beetje onduidelijk hoe hij zijn geld verdient, maar hij heeft in ieder geval ruzie met wat invloedrijke figuren in New York en hij is nu op zoek naar een plek om te blijven, te werken en zijn leven weer op orde te stellen. Zijn neef Howard biedt hem een werkplek aan in een onduidelijk land in Oost -Europa, waar Howard een vervallen kasteel weer probeert op te knappen om er een toeristische trekpleister van te maken. 

Danny en Howard hebben een wat ongemakkelijke geschiedenis, sinds een grap uit hun kindertijd volledig uit de hand liep. De naweeën daarvan beïnvloeden beide mannen nu nog steeds. Maar Danny heeft niet veel keus en vertrekt naar zijn neef. 

Het kasteel heeft ook zo zijn geheimen en hoe langer Danny in deze vreemde omgeving verblijft, hoe vreemder de zaken allemaal worden. Wil Howard wraak nemen voor de problemen uit hun jeugd? Hoe zit het met de andere mensen in het leven van Howard, zitten zij wel te wachten op de komst van Danny? En waarom kan Danny maar niet vertrekken uit het kasteel en het grondgebied?

Conclusie

Het verhaal zit complex in elkaar. De conflicten tussen Danny en Howard zijn nog niet eens de grootste problemen in de dit boek. Erg verfrissend om te lezen en de scenes in het kasteel zijn werkelijk beklemmend. Geen heel dik boek, dus pak vooral eens mee.